چگونگی بهره گیری از تاثیرات بازی در پرورش خلاقیت کودکان

خلاقیت مفهومی است که مورد توجه فراوان روان شناسان به خصوص روان شناسان کمال قرار دارد و اهمیت خلاقیت و نقش زیربنایی آن در کلیه مسایل زندگی آشکار است . برخی صاحب نظران قایل به این تعریف هستند که خلاقیت کشفی ناگهانی است که این تعریف به معقوله کشف و شهود نزدیک تر است؛ در عین حال، نیازمند زمینه و بستر اولیه نیز می باشد، این مداومت در وجود فرد نوعی بی قراری، تلاش و کنکاش ایجاد می کند تا بدان جا که از خود چیزهای تازه ای به ظهور می رساند . فرد خلاق، پذیرای اندیشه های تازه است، او محیطی را به وجود می آورد که در آن تجربه ها را می آفریند . کودکان در سنین 2 - 10 سال بیشترین تاثیر را از محیط پیرامون خود در راستای شکل گیری افکار و خلاقیت خود از محیط می گیرند.حضور در فضاها و مکان هایی که حس کنجکاوی کودکان را بر انگیزد و امکان تغییر در آن فضا به وسیله کودک و به شکل دلخواه او وجود داشته باشد منجر به تحریک احساسات و عواطف وی و ایجاد بستر ذهنی بروز خلاقیت کودک می شود. با توجه به این دستاورد های نوین در انسان شناسی، گسترش مجموعه های آموزشی کودکان در دهه های حاضر محدود به مهدکودک ها نمی باشد و مجموعه هایی تحت عنوان خانه های کودک اقدام به آموزش و پرورش کودکان با روش های جدید و نو هستند. قابل توجه است برخی فضاهای آموزشی در فضاهایی با کاربری مسکونی با تغییرات جزیی مانند نقاشی و رنگ آمیزی فضاهای داخلی ، مورد استفاده قرار می گیرند. لذا توجه هرچه بیشتر به مساله آموزش کودکان در زمینه انواع مواد درسی و نحوه آموزش به آنها و همچنین ویژگی های فضای آموزشی بسیار ضروری به نظر می رسد تا آنجایی که برای همگام شدن با سطح آموزش جهانی کودکان نیاز به برنامه های آموزشی نوین در فضاهای آموزشی متفاوت خواهیم داشت. دراین تحقیق از راهبردهای ترکیبی از جمله : پژوهش موردی ، تحلیلی، توصیفی و همبستگی انجام خواهد شد. نوع تحقیق انجام شده کاربردی می باشد.

کلیدواژه ها:

کودک ، بازی ، محیط ، خلاقیت ، معماری