بررسی توانائی حمل مولکولهای کوچک توسط بتالاکتوگلوبولین با استفاده از تکنیک پروتون NMR با هدف درون پوشانی ترکیبات زیست فعال

بسیاری از ترکیبات فراسودمند همانند کاروتنوئیدها، ویتامین های محلول در چربی و اغلب ترکیبات فنولی چربی دوست می باشند. ماهیت آب گریز این ترکیبات افزودن آنها را به درون غذاها و نوشیدنی های مایع فاقد چربی (به ویژه انواع شفاف) تقریباً غیرممکن می سازد. هدف اصلی این پژوهش بررسی کارائی تکنیک رزونانس مغناطیسی هسته اتم هیدروژن در تعیین توانائی ذاتی پروتئین بتالاکتوگلوبولین برای حمل مولکول های کوچک بود. آنالیز اتصال نشان داد که تشکیل کمپلکس بین پروتئین و لیگاند تقریباً در تمام شرایط مورد بررسی روی داده اما میزان آن تابعی از pH و نوع لیگاند بود. این یافته ها می تواند ما را به طراحی سیستم های تحویل با مقیاس نانومتر برای درون پوشانی ترکیبات زیست فعال آب گریز و همچنین آب دوست ناپایدار در محصولات غذایی شفاف مایع با pH اسیدی رهنمون نماید.

کلیدواژه ها:

رزونانس مغناطیسی هسته اتم هیدروژن (H.NMR) ، بتالاکتوگلوبولین ، درون پوشانی