نقش مدیریت دانش ضمنی در مدیریت آموزش سازمانی

بررسی تاریخی روند بوجود آمدن شرکت ها و سازمان های بزرگ دردهه های گذشته نشان میدهد که شرکت ها و سازمان ها با ساختارهای سنتی توان انعطاف پذیری لازم برای همسویی با تغییرات پیرامونی ناشی از جهانی شدن اقتصاد و پیچیدگی های ناشی ازآن را ندارند و به علت عدم تطابق خود با روند تحولات اجتماعی و جهانی به عدم کارایی لازم در عرصه رقابت های اقتصادی محکوم شده اند بنابرچنین شرایطی موضوع سازمانهای یادگیرنده یکی از جمله مهمترین مواردیست که درآموزش سازمانی می بایست مورد توجه قرارگیرد افزون براینکه سرعت استفاده یادگیری باید بیشتر از سرعت تغییرات محیطی باشد یکی از مهمترین این روشها ایجاد سازمان یادگیرنده و نهادینه کردن فرآیند یادگیری درسازمان است امروزه بحث سازمان های یادگیرنده مورد توجه عمیق دانشمندان مدیران رهبران سازمان ها و شرکت ها قرارگرفته است دراین رهگذر می توان مدیریت آموزش سازمانی را با جنبه های جدید مدیریت دانش ضمنی بعنوان عرصه مناسب فعالیت سازمان ها درگسترش کمی و کیفی آموزشهای بنیادین مورد توجه و بازخوانی قرار داد مدیریت دانش یکی از ابزارها برای مقابله با مسائل جاری سازمان و موضوع مهمی است زیرا به مهمترین سرمایه ارزشمند سازمان یعنی سرمایه فکری مربوط می شود.

کلیدواژه ها:

آموزش ، سازمانهای یادگیرنده ، دانش ، مدیریت ، دانش ضمنی