نگرشی بر مدیریت منابع بازیافت آب و بهینه سازی  در حوضه های کارون و زاینده رود

از آنجا که هر گونه صرفه جویی و مصارف بهینه به منزله دستیابی به منابع جدید می باشد و از طرف دیگر با توجه به محدودیت ها و تنگناها ی موجود در کشور در دسترسی و بهره گیری از منابع آب شیرین هر گونه اقدام و گامی در راستای بازیافت و مصارف بهینه می تواند بر وسعت و سرعت دسترسی به توسعه پایدار بیفزاید.استان چهار محال و بختیاری سرشاخه های اصلی دو رودخانه مهم زاینده رود وکارون را در بر گرفته که از دیر باز زاینده رود پهنه وسیعی از ایران مرکزی را زیر پوشش عمران و آبادانی داشته و کارون بزرگ رهسپار استان زر خیز خوزستان بوده است .مصارف بهینه و بازیافت منابع آب الزامی ناگزیر بوده که با توجه به تقاضای روز افزون و به منظور پاسخگویی به نیازهای اساسی و اولیه جوامع آتی توجه به آن را می طلبد .در این مقاله اغلب از داده های اطلاعاتی محدود به استان چهار محال وبختیاری بهره گیری شده است .با علم به این که اکثر سرشاخه های رود خانه های اصلی غرب کشور موقعیتی مشابه دارد .با توجه به میانگین وزنی بارندگی در پهنه استان میزان کلی نزولات 10 میلیارد متر مکعب بر آورد می شود که 7 میلیارد آن رواناب سطحی و 5/1 میلیارد آن صرف تغذیه مخازن زیر زمینی شده و مابقی تبخیر می گردد .با توجه به اینکه 42/88 درصد اختصاص به حوضه آبریز کارون و9/8 آن مربوط به حوضه زاینده رود است لذا از کل رواناب 1/6 میلیارد متر مکعب از سر شاخه های کارون و 8/0 میلیارد از طریق زاینده رود تخلیه می گردد .زاینده رود از حوضه کوهستانی کوهرنگ و دامنه شرقی زردکوه بختیاری سرچشمه می گیرد و 120 کیلومتر از مسیر 400 کیلومتری آن در استان چهارمحال وبختیاری قرار دارد .مساحت 14300کیلومتر مربع از استانمان که شامل رودخانه های بازفت ، کوهرنگ ، ارمند ، منج، کیار، ونک بوده و از تجمع آنها کارون تشکیل می گردد .