ارزیابی تأثیر کاربری اراضی در پایداری خاکدانه ها در آبخیز کارون شمالی 

فرسایش خاک باعث کاهش در توان تولید منابع اراضی در عرصه های حوضه آبخیز می گردد. تاثیر استفاده نابجا و تغییر کاربری اراضی بدون شناخت از وضعیت و توان تولیدی آن در افزایش فرسایش خاک بسیار تاثیرگذار است. خاکدانه ها یکی از خصوصیات مهم خاک بوده و پایداری آن شاخص مهمی از وضعیت فرسایش پذیری خاک در حوضه های آبخیز را نمایان می کند. در این تحقیق مبادرت به تعیین و مقایسه میانگین قطر خاکدانه ها در دو شرایط آزمایشی خاک خشک و مرطوب صورت گرفته است در این اراضی از افق سطحی خاک نمونه برداری صورت گرفته و در آزمایشگاه به روش الک تر مقادیر میانگین قطر خاکدانه ها (MWD )تعیین شد. نتایج نشان داد خاک مناطق مورد تحقیق از حساسیت بالایی در برابر فرسایش پذیری برخودار است بعبارت دیگر خاک های عمومآ از پایداری خاکدانه ها ضعیف برخودار می باشند و مدیریت نامطلوب از اراضی و استفاده غیر اصولی از منابع اراضی و کاربری نامناسب در افزایش تلفات خاک و ایجاد رواناب و رسوب بسیار موثر خواهد بود. همچنین نتایج نشان داد که خاک اراضی با کاربری مرتعی در این مناطق از حساسیت بیشتری در برابر عوامل فرسایشی برخودار است. و با توجه به نتایج آزمایشات خاک فقر مواد آلی خاک و چرای شدید از دلایل اصلی و مهم می باشد.

کلیدواژه ها:

پایداری ، خاکدانه ، کاربری اراضی ، MWD