بررسی تغییرات مکانی و زمانی کیفیت آب رودخانه کارون در بازه گتوند- شوشتر و تأثیر رود شور بر کیفیت آن

رودخانه کارون به عنوان پر آب ترین رودخانه ایران از منابع مهم آبی کشور به شمار می رود. یکی از مهمترین عوامل و چالش های تاثیر گذار بر کیفیت منابع آب این رودخانه، شاخه ها و مسیل های شور طبیعی هستند. شاخه های شور کننده طبیعی مسیر کارون شامل مرغاب جلوگیر، شور اندیکا، شور لالی و شور دشت بزرگ می باشند. از بین این شاخه ها رود شور دشت بزرگ با آورد سالانه 358 میلیون متر مکعب، اصلی ترین شاخه شور کننده کارون می باشد. بنابراین، جهت بررسی تاثیر رود شور بر کیفیت آب رودخانه کارون و تغییرات مکانی و زمانی کیفیت آب در بازه گتوند- شوشتر، اطلاعات دبی و نتایج آنالیز فیزیکوشیمیایی کیفیت آب در ایستگاههای گتوند، دشت بزرگ و شوشتر از سالهای 1367 الی 1378 به صورت ماهانه تهیه شد. نتایج نشان می دهد که رود شور با دبی خیلی کم در قیاس با دبی رودخانه کارون، تاثیر بسزایی بر روی کیفیت آب کارون در پایین دست خود دارد، به طوریکه در حالت کمترین تاثیر (فصل تابستان) و بیشترین تاثیر (فصل زمستان) سبب افزایش میزان شوری به ترتیب به مقدار 81 و 254 میکروموس آب رودخانه کارون می شود.

کلیدواژه ها:

تغییرات مکانی و زمانی ، کیفیت ، کارون ، رود شور