تحلیلی بر میزان انرژی برق آبی در خشکسالی ها و ترسالی ها ( مطالعه موردی: سد زاینده رود)

عرضه و تقاضای انرژی طی قرون متمادی در جوامع بشری به طور مداوم روند افزایشی داشته است. انسان در عصر ماشین با پویایی بیشتر به سمت زندگی بهتر به انواع منابع انرژی دست یافته است. منابع انرژی های سنتی، سوخت های فسیلی و انرژی های حاصل از شکافت هسته ای عملاً بر بازار عرضه انرژی جهانی تسلط دارند. با پایان یافتن منابع انرژی های فسیلی در چند دهه اخیر و نیز اثرات نامطلوبی که مصرف این انرژیها بر محیط زیست بر جای می گذارد انرژی های تجدیدپذیر راه حل پیشنهادی مناسب برای جایگزینی سوخت های فسیلی و بهبود کیفیت محیط زیست است این انرژی ها که منشاء انواع مختلف آن خورشید است بطور گسترده ای در جهان وجود دارد. اما استفاده از آنها مستلزم دستیابی و آگاهی به فناوری های پیشرفته است. در این مقاله یکی از انواع انرژی های تجدیدپذیر «برق آبی» که از آب های جاری در حال ریزش بدست می آید، مورد بررسی قرار می گیرد. این انرژی به ویژه در قرن حاضر بیش از هر زمان دیگر به عنوان یک منبع انرژی پاک در زندگی مردم و صنعت نقش اساسی ایفا می کند، بطوریکه امروزه حدود 6 درصد از کل انرژی مصرفی جهان را این انرژی تامین می نماید. در تحقیق حاضر از داده های ماهانه دبی ورودی به سد زاینده رود و تولید انرژی برق آبی طی دوره آماری 78-1350 استفاده شده است. به منظور تعیین دوره های خشک و مرطوب مقادیر نمره استاندارد دبی ورودی به سد محاسبه شد و مقادیر نمره استاندارد منفی به عنوان دوره های خشک و مقادیر نمره استاندارد مثبت دوره های مرطوب را تشکیل دادند. در نهایت به منظور تعیین ارتباط بین دوره های خشک و تر با تولید انرژی برق آبی در حوضه سد زاینده رود از تحلیل آنالیز واریانس استفاده شد، نتایج تحقیق حاضر نشان داد که اختلاف معنی داری بین تولید نیرو در دوره های خشک و مرطوب در حوضه سد زاینده رود وجود دارد.