واسنجی روابط تجربی برای برآورد سیلاب حداکثر در زیر حوضه های آبریزمارون وزهره(دراستان خوزستان)

جلگه خوزستان با دارا بودن حدود یک سوم کل آبهای کشور، یکی از پر آب ترین مناطق کشور، شامل ۵ حوضه آبریز کارون، مارون-کوپال، دز، کرخه و زهره-هندیجان می باشد .پتانسیل مناسب آبی منطقه موجب گردیده تا طرح های متعدد عمرانی از جمله سدهای مخزنی و برقابی فراوانی مورد مطالعه قرار گیرد که عموما در حوضه های فاقد آمار به اجراء درمی آیند. در حوضه های فاقد آمار برای محاسبه دبی اوج سیلاب بناچار از روشهای تجربی استفاده می شود. در این تحقیق ضمن مروری بر روابط تجربی و کارهای انجام شده در این زمینه، بدلیل کاربرد روش دیکن در خوزستان اقدام به واسنجی این روش گردید. برای این کار پس از بررسیهای لازم ۱۱ ایستگاه هیدرومتری انتخاب و آمار آنها بازسازی و تکمیل گردید. سپس با استفاده از رابطه همبستگی بین مساحت و سیلاب با دوره برگشتهای ۵۰۰سال معادله جدیدی بر حسب مساحت و دوره برگشت بدست آمد که برای محاسبه دبی حداکثر سیلاب درمنطقه موردمطالعه باسطح اعتماد۹۹% برای حوضه های آبریز تا ۰۰۰‚۱۰ کیلومتر مربع قابل استفاده می باشد.

کلیدواژه ها:

سیلاب حداکثر ، آمار ، روشهای تجربی ، ایستگاه هیدرومتری ، حوضه های آبریزخوزستان