خسارت معنوی و روش جبران خسارت آن در حقوق کیفری ایران

این پژوهش با هدف یافتن موانع و مشکلات موجود و پیشنهاد راه حل منطقی سریع جبران خسارت معنوی متضرر از جرم و جلوگیری از تبعات احتمالی که باعث ایجاد مشکلات اجتماعی و روحی روانی برای زیان دیده می گردد، به روش مروری و کتابخانه ای انجام شده است. خسارت معنوی عبارت است از هر رونه ضایعه و زیان غیرمجاز که از هتک حیثیت، آبرو و یا لطمه به اعتبار اجتماعی یا فردی شخص و یا به لحاظ تألمات جسمانی و یا روحی و بالاخره به سبب صدمه های عاطفی حاصل می شود. جبران خسارت معنوی ممکن است به طریق مصالحه و توافق بین زیان دیده و زیانکار، بدون مراجعه به دادگاه صورت پذیرد، یا با مراجعه به دادگاه صالح تحق پیدا کند. از اهداف این پژوهش اثبات عد وجود پیمانه صحیح اندازه گیری میزان خسارت وارده است به همین خاطر سعی شد که ضمن تحویل دیدگاه موافقان و مخالفان جبران خسارت معنوی، در یک نگاه کوی با استفاده از ابزار کتابخانه ای و با تمسک به منابع فقهی و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، حقوق کیفری ایران و قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 و قانون مسئولیت مدنی و رویه قضایی و تحولات تقنینی ناظر بر جبران خسارت معنوی در راستای حفظ کرامت انسانی و با استفاده از قوانین دیگر کشورها در زمینه حقوق کیفری به سوال ها و فرضیه ها پاسخ داده شود. در این رابطه به چهار روش های عمده جبران خسارت که از سوی دادگاه های قضایی اعمال می شود، پرداخته شد.

کلیدواژه ها:

خسارت ، خسارت معنوی ، حقوق کیفری ، روش های جبران خسارت معنوی