خواجو در بوته شرح دو بیت

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 839

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CPCONF01_106

تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1395

چکیده مقاله:

دیوان خواجوی کرمانی به سبب تنوع و غنی بودن از بعد تصویرشناسی دارای وجه ممتاز است. در هم تنیدن چند آرایه در هم و استعمال اوزان نادر، ساخت جملات عربی و فارسی، وصف امورمذموم، کاربرد واژگان دانش ها و فنون ( شطرنج، منطق، فلسفه ) سهیم بودنش در تکامل غزل ستودنی است. از طرفی ضعف مشهود قصایدش نسبت به غزل هایش جای تامل در بوته نقد دارد. ابوالعطا کمال الدین خواجوی کرمانی درسال 689 در کرمان چشم به دنیا گشود. ابوالعطا کمال الدین محمدبن علی کرمانی متخلص به خواجو، تخلص او در همه شعرهایش خواجو است که خود مصغر خواجه و این تصغیر از باب تحبیب است. شاعر گرانقدری که در کرمان چشم به گیتی گشود و بعد از سال های گذرعمر پربار خویش در سال 753 هـ در شهر شیراز در تنگه الله اکبر خاک جای اوست، جای گرفت. خواجو ناشر بصیرت و دانایی است، وی را به سبب هنرنمایی و آفرینش های خلاقانه و ادبی نخل بند شعرا می نامند. دیوان او به مدایح الکمال و بدایع الجمال معروف است. کسب نام و نشان شاعر نامدار کرمانی در سایه شهپر اندیشه والای اوست. از اندیشه زلال او جاری است:سایه شهپر سیمرغ چو بر ما افتاد ...... گرچه کبکیم چه اندیشه شهباز کنیم؟ در وصف هایش، اوصاف حضرت علی (ع) و پیامبر عظیم الشأن اسلام را یاد کرده است. او رحمه للعالمین را که از سوی پیامبر مسلمین ساری است، رحمت، دلسوزی و مهربانی برای همه می داند. که عمده بحث این تحقیق هم بر روی این موضوع متمرکز است. خواجو که خویش، دریای بیکران دانش است، ذکر دریای آگاهی را، احاطه بر امور، برای خوبی ها می داند. نقش توقیع جلال کبریایی حضرت رسول (ص) را منشور سعادت و کمال انسانی می داند. خواجو از شعرائی است که ضمن غزل سرایی مدح گو و قصیده سرا هم بوده و از این راه خواسته مزیتی عالی بیابد و این آرزو به وضوح از اشعارش پدیدار است. خواجو از شعرای معاصر در اشعار خود یاد نکرده و پیداست اعتنایی به آنان نداشته و در مقابل خویش ناچیز می شمرده است؛ حس غرور کما بیش در اشعارش ظاهر و همچنین زهد و ریاضت در آثارش پدیدار است.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • برومندسعید، جواد، زایش دوباره، کرمان، خدمات فرهنگی کرمان، _ 1378 ...
  • بلخی (مولوی)، جلال الدین محمد، مجالس سبعه، توفیق، ه.سبحانی، تهران، ...
  • بیهقی دبیر، خواجه ابو الفضل محمدبن حسین، تاریخ بیهقی، علی ...
  • جامی، نورالدین عبدالرحمان، نفحات الانس من حضرات القدس، محمودعابدی، تهران، ...
  • حافظ شیرازی، خواجه شمس الدین محمد، دیوان حافظ، حسین هورفری، ...
  • خاقانی شروانی، افضل الدین بدیل _ علی، دیوان خاقانی شروانی، ...
  • خجندی، کمال، تصحیح جدید دیوان شیخ کمال خجندی، امام علی ...
  • خواجوی کرمانی، ابوالعطا کمال الدین محمود، دیوان اشعار خواجوی کرمانی، ...
  • خواجوی کرمانی، ابوالعطا کمال الدین محمود، دیوان اشعار خواجوی کرمانی، ...
  • دهخدا، علی اکبر، لغت نامه، محمدمعین، جعفرشهیدی، تهران، دانشگاه تهران، ...
  • دهلوی، بیدل، عبدالقادر، دیوان عبدالقادر بیدل دهلوی، مصح خلیل الله ...
  • راهجیری، محمدعلی، تاریخ مختصرخط و سیر خوشنویسی در ایران، تهران، ...
  • سعدی شیرازی، مشرف الدین مصلح بن عبدالله، کلیات، محمدعلی فروغی، ...
  • سهیلی خوانساری، احمد، دیوان خواجوی کرمانی، تهران، انتشارات پاژنگ .1370، ...
  • صفا، ذبیح الله، گنج سخن، تهران، امیرکبیر .1370، ...
  • عطار نیشابوری، فریدالدین محمدبن ابراهیم، مصیبت نامه، عبدالوهاب نورانی وصال، ...
  • فردوسی طوسی، ابوالقاسم، شاهنامه فردوسی، سعیدحمیدیان، تهران، نشرقطره _ 1373، ...
  • قبادیانی، ابومعین ناصر خسرو، سفرنامه ناصرخسرو، محمد دبیرسیاقی، تهران، زوار ...
  • مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، دار الکتب الاسلامیه، چاپ بیست و ...
  • مولوی بلخی، جلال الدین محمد، مثنوی معنوی، رینولد الین نیکلسون، ...
  • نظامی گنجوی، الیاس بن یوسف، هفت پیکر، حسن وحید دستگردی، ...
  • نظامی، الیاس بن یوسف، اقبال نامه، حسن وحید دستگردی، تهران، ...
  • نمایش کامل مراجع