بررسی ابعاد آموزشی فرهنگی، اجتماعی، مدیریتی و کالبدی شهر از منظر نهج البلاغه

منابع و مجموعههای روایی از مهمترین مرجع بینش، کنش و منش افراد و گروههای مختلف در حیات اجتماعی است؛ به همین منظور ضرورت دارد تا جهتگیریهای دانشی و بینشی آن توجه شود. در این میان نهج البلاغه به منزله اساسیترین مرجع مورد استناد، برای داوری رفتارها و تطبیق عملکردهای فردی و اجتماعی در جامعه ما بهشمار میآید. هدف مقاله حاضر، شناسایی خصوصیات شهر از منظر این منبع ارزشمند دینی و بیان ابعاد شهر در نهج البلاغه است. روش این پژوهش کیفی و با تکنیک تحلیل محتوا صورت گرفته است. نتایج تحقیق نشان میدهد که حضرت به همه ابعاد آموزشی فرهنگی، اجتماعی، مدیریتی و کالبدی شهر -توجه داشته است؛ در بعد آموزشی فرهنگی، به جایگاه تعلیم و تربیت، مسایل آموزشی، جهلزدایی، مشاوره - علمی، مجالست با فرزانگان و دانشمندان، پایبندی به ارزشها و کرامت اخلاقی شهروندان؛ در بعد اجتماعی، برهمراهی همه مردم و حکومت، اعلان و شفاف سازی مواضع حقوق و عدالت و اجرای درست؛ در بعد مدیریتی، بر مدیریت انسانی و در بعد کالبدی به قابلیتهای سازهای که در آن روابط انسانی و اجتماعی بارور شوند، تاکید داشته است.

کلیدواژه ها:

نهجالبلاغه ، شهر ، منابع دینی ، ابعاد