شیوه های رفتاری تربیت اخلاقی معصومین(ع)

از اهداف این تحقیق آشنایی با شیوه های تربیت اخلاقی از نگاه معصومین(علیهم السلام) در بعد رفتاری(عملی)است و به دنبال این هدف این مساله مطرح است که آنان از چه تکنیک ها و روش هایی برای تقویت رفتار شایسته افراد و نیز اصلاح رفتار ناشایست انسان ها استفاده می کردند.روش پژوهش بررسی اسناد با توجه به منابع حدیثی دسته اول شیعه است که به همین منظور با استفاده از روش استنادی وکیفی از کتب معتبر و منابع موثق شیعه و اهل سنت به اطلاعات و یافته هایی رسیدیم. اربابان لغت معتقدندکلمه اخلاق جمع خلق و به معنای نیرو و سرنوشت باطنی انسان است که تنها با دیده بصیرت و غیر ظاهر قابل درک است.آن ها همچنین به وجود دو ریشه اصلی و ثانوی در بیان تربیت اعتقاد دارند.ریشه اصلی ربب است و در خصوص تربیت معنوی به کار می رود و ریشه ربو که به تربیت جسمانی و مادی می پردازد.با بررسی منابع موجود به این نتیجه می رسیم که پیشوایان معصوم(علیهم السلام) با توجه به شرایط و مشکلات تربیتی افراد مختلف با توجه به عنصر عمل و رفتار روش های مختلفی چون: تغافل،مدارا و خوشرویی،مبارزه با هوای نفس و توبه را به عنوان راه کار خویش برایب تربیت اخلاقی بشر به کار برده و از آن بهره برده اند.

کلیدواژه ها:

رفتار ، تربیت ، اخلاق ، تربیت اخلاقی ، معصومین