اهمیت و نقش آب در پیدایش حیات در قرآن و علم مدرن

شکل گیری کره زمین و پیدایش حیات بر روی آن همواره از مسائل مورد توجه انسان بوده است. مطالعات فراوان علمی توسط دانشمندان مانند استنلی میلر، لوئیس لرمان و جفری بادا در این زمینه صورت گرفته است که شکل گیری کره زمین و پیدایش حیات از اقیانوس ها و آب های دریایی اولیه را شرح داده و توصیف می کند. در این میان با بررسی برخی آیه های شریفه در قرآن قابل مشاهده است که قرآن پیدایش حیات را از آب ها و اقیانوس ها بیان می نماید. طبق کلام قرآنی، خداوند هر موجود زنده ای را از آب پدید آورده است. در میان ادیان الهی هیچ کدام به اندازه دین مبین اسلام به موضوع آب نپرداخته است. مطالعات دانشمندان در زمینه چگونگی شکل گیری حیات در کره زمین بر اساس نظریه حباب نشان می دهد که حیات بیولوژیک از چشمه های آب گرم اقیانوس ها شروع شده است. بدون شک اثر آب بر روی دوره تکامل بیولوژیک عمیق و تعیین کننده بوده است. اولین سلول زنده ای که توانایی فتوسنتز کسب نمود، سیانوباکترها بودند. فسیل های استروماتولیت نشان می دهند که حداقل از 3/5 میلیارد سال پیش سیانوباکترها وجود داشته اند. سیانوباکترها مسئول تغییرات عظیمی در کره زمین می باشند. حدود 560 میلیون سال پیش، اکسیژن تولیدی سیانوباکترها در اتمسفر تجمع یافته و با تشکیل اوزون حیات را از گزند پرتوهای خطرناک فرابنفش خورشید که به DNA آسیب می رسانند، محافظت نمود و موجودات زنده ی پیچیده تر پا به عرصه حیات نهادند. بررسی نتایج علوم مدرن در این زمینه با نشانه ها و اشارات قرآنی هماهنگی و مطابقت کامل نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

قرآن ، پیدایش حیات ، اقیانوس ، نظریه حباب ، تک سلولی