اثربخشی آموزش مدیریت هیجان بر طرحواره های ناکارآمد،بهزیستی ذهنی و تاب آوری روانی زنان سرپرست خانوار

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مدیریت هیجان بر طرحواره های ناکارامد، بهزیستی ذهنی و تاب آوری روانی زنان سرپرست خانوار شهر اهواز بود. روش این پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری در این پژوهش کلیه زنان سرپرست خانوار تحت پوشش اداره بهزیستی شهر اهواز در سال 1396 بود ، 40 نفر با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند در دو گروه آزمایشی و کنترل (در هر گروه 20 نفر گروه آزمایش و 20 نفر گروه کنترل( انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه طرحواره های ناکارامد یانگ (1990(، بهزیستی ذهنی دینرو همکاران (1985( و تاب آوری روانی کانر و دیویدسون (2003( بود. یافته ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس در سطح معنی داری p< 0/05 نشان داد که آموزش مدیریت هیجان بر کاهش طرحواره های ناکارامد و افزایش بهزیستی ذهنی و تاب آوری روانی زنان سرپرست خانوار موثر بود. بنابراین با آموزش مدیریت هیجان زنان سرپرست خانوار می توانند ارتباطات خوب و سالمی با یکدیگر داشته باشند، تصمیم های صحیح و درستی بگیرند، بتوانند تعارضات و مشکلات خود را بدون صدمه زدن به خود و دیگران حل کنند، خشم خود را کنترل کنند و با تنش های روزانه به طور موثر و سازگارانه کنار بیایند

کلیدواژه ها:

آموزش مدیریت هیجان ، طرحواره های ناکارامد ، بهزیستی ذهنی ، تاب آوری روانی