نقش پیش بینی کنندگی طرح واره های ناسازگار اولیه و سبک های دلبستگی در میزان افسردگی زنان مطلقه شهر تهران

این پژوهش با هدف بررسی پیش بینی کنندگی طرحواره های ناسازگار اولیه و سبکهای دلبستگی با افسردگی در زنان مطلقه شهر تهران انجام شد. روش تحقیق توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه ی زنان 20 - 45 سال مطلقه ی شهر تهران در سال 1394 که در دادگاه های شهر تهران پرونده ی طلاق داشته اند، بود. 210 نفر از زنان مطلقه به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های طرحواره ی یانگ - فرم کوتاه ویرایش YSQ- 2(2 (S، پرسشنامه ی سبک های دلبستگی بزرگسالان کالینز و رید، 1990، مقیاس افسردگی و استرس لاویباندو لاویباندDASS 1995 بود. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد، سبکهای دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا با افسردگی زنان مطلقه رابطه مستقیم و معناداری مشاهده شد. نتاسج تحلیل رگرسیونی چند متغیری نشان داد، طرحواره های ناسازگار اولیه در کل 37 درصد میزان افسردگی زنان مطلقه را پیش بینی میکند p > 0/01 و از بین سبکهای دلبستگی فقط سبک اجتنابی توان پیشبینی 1 درصد افسردگی را دارد .p 0/05

کلیدواژه ها:

طرح واره های ناسازگار اولیه ، سبک های دلبستگی ، افسردگی ، زنان مطلقه