پیش بینی سلامت روان دانشجو معلمان بر اساس مؤلفه های خودکارآمدی و حمایت اجتماعی

خودکارآمدی و حمایت اجتماعی از عوامل تاثیرگذار در سلامت روان افراد محسوب می شود و به آنها کمک ‏می کند تا با شرایط استرس زا و اضطراب زا کنار بیایند و آسیب روانی کمتری را تجربه نمایند. نتایج پژوهش ‏ها نیز نشان می دهد خودکارآمدی و حمایت اجتماعی بر کاهش اضطراب انسان ها و چگونگی انطباق آنها با ‏استرس در زندگی روزانه موثر است. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطه خودکارآمدی و حمایت ‏اجتماعی با سلامت روان در بین دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان است. با توجه به ماهیت موضوع و اهداف پژوهش، طرح ‏پژوهش غیرآزمایشی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجومعلمان پردیس شهید مفتح(تهران) دانشگاه فرهنگیان بوده است که از میان آنها تعداد 247 نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای برای اجرای پژوهش انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده های پژوهش از آزمون سلامت ‏عمومی (28-GHQ )، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر همکاران(1982) و پرسشنامه حمایت اجتماعی ‏واکس و همکاران(1986) استفاده به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از شاخص های آمار ‏توصیفی(فراوانی، درصد، میانگین، نمودار) و آمار استنباطی( رگرسیون چندمتغیری، آزمون t ) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که متغیر حمایت اجتماعی می تواند نشانه های جسمانی را به گونه ای معنادار تبیین و تغییرات مربوط به نشانه های جسمانی را در بین دانشجو معلمان پیش بینی کند، بین متغیر خودکارآمدی با اضطراب و بی خوابی رابطه منفی معناداری وجود دارد، بین متغیرهای خودکارآمدی و اختلال در کارکردهای اجتماعی رابطه منفی معناداری وجود دارد به طوری که با اطمینان 99درصد می تواند تغییرات مربوط به اختلال در کارکردهای اجتماعی را در بین دانشجومعلمان پیش بینی کند، بین متغیرهای خودکارآمدی و افسردگی رابطه منفی معناداری وجود دارد، و متغیر حمایت اجتماعی نیز می تواند تغییرات مربوط به افسردگی را در دانشجو معلمان با اطمینان 95درصد پیش بینی کند. یافته پژوهش بیانگر آن است که میان دانشجو معلمان زن و مرد از نظر میزان خودکارآمدی، حمایت اجتماعی و سلامت روان تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین بین متغیرهای مدرک تحصیلی و حقوق ومزایا با سلامت روان دانشجومعلمان همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد، اما بین متغیرهای سن، وضعیت مسکن و سابقه خدمت با سلامت روان دانشجومعلمان رابطه معناداری مشاهده نگردید. با توجه به یافته های حاصله می توان نتیجه گرفت که با ‏بکارگیری شیوه هایی برای افزایش خودکارآمدی و حمایت اجتماعی دانشجومعلمان، می توان به ارتقای سطح سلامت روان در ‏میان آنها کمک نموده و به ارتقای مهارت های مقابله ای ایشان در مواجهه با استرس شغلی پرداخت.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، حمایت اجتماعی ، سلامت روان