آسیب شناسی برنامه کارورزی از دیدگاه استادان راهنمای آن: مطالعه ای کیفی

این کار یکی از تلاش های بی شمار برای بهبود تربیت معلم آموزش مبتنی بر عمل یا آموزش حرفه ای است که در نظر دارد به جای تمرکز بر روش های قبلی که بیشتر به ارائه موضوعات علمی و نظریه های سنتی به صورت مستقیم و یک طرفه و بیشتر به حاشیه های آموزش و تدریس می‏پرداختند تا اصل آن، بر یادگیری دانشجو معلمان و به طور مستقیم بر فرایند تدریس تمرکز کند. دیگر ابتکاراتی که از آن به عنوان آموزش مبتنی بر عمل یاد می شود شامل گسترش آموزش دانشجویان و انواع تجارب زمینه ای و تدوین برنامه های جدید مانند استقرار و جایابی دانشجومعلمان در مدارس و در کلاس های درس می-باشد. شاید بتوان، کارورزی و کارآموزی را وجه متمایز این برنامه ها دانست، زیرا در این عرصه نظر و عمل به هم می پیوندد. کارورزی به شکل های مختلف از گذشته ها تا به امروز اجرا شده است، اما به طور آکادمیک در کشور امریکا شروع شد.فرایند کارورزی در مراکز تربیت معلم در ایالات متحده امریکا از قرن نوزدهم تا به امروز فرایندهای متفاوتی را سپری کرده است. در قرن نوزدهم دوره های کارورزی معلمان در مدارس عادی صورت می گرفت. در سراسر قرن نوزدهم بسیاری از معلمین و والدین معتقد بودند که یادگیری یک فعالیت غیرفعال بوده و معلمان بیشتر وقت خود را صرف سخنرانی و ارائه مطالب، نظارت بر انجام تکالیف و روخوانی و قرائت دانش آموزان می کردند.بر حسب همین دیدگاه دانشجو معلمان نیز، به مشاهده نحوه فعالیت معلم و الگوبرداری بر آن اساس می پرداختند (کوبان ، 1993). پس از این دوره شیوه کارورزی به صورت عمل گرا بود، البته عملگرایی که متفاوت از تعریف امروزی آن است. در این روش از تمرین معلمی، دانشجومعلمان، معلمان درگیر در عمل و تمرین را مشاهده می نمودند

کلیدواژه ها:

کارورزی ، برنامه درسی تربیت معلم ، پدیدارشناسی