بررسی رویکرد نوستالژی (غم غربت) در شعر قیصر امین پور

نوستالژی: از مباحث روانشناسی است که وارد حیطهی ادبیات شده است. نوستالژی یا حسرتسروده که با خاطره ارتباط تنگاتنگی دارد، حسرتهای شاعران و نویسندگان را که در آثار آنها نمود یافته است نشان میدهد. در اشعار قیصر امین پور ابعاد قابل ملاحظهای از مولفههای نوستالژیکی ناشی از غم غربت، دردمندی، حسرت و آرزومندی را میتوان دید. پژوهش حاضر برآن است تا با کشف مولفههای نوستاژیکی، نمودهای این رویکرد را در اشعار قیصر امینپور بررسی و تبیین کند. در ادامه پس از بررسیاشعار شاعر، محرز شد، مولفههایی همچون حسرت دور شدن از کودکی و روستا، اسطورهپردازی و گرایش به آرمانشهر بیشترین سهم را در نوستالژیک کردن فضای شعری او داشتند. این جستار از نظر شیوه، به روش استقرایی و از نظر ابزار و میدان تحقیق، به شیوه کتابخانهای است

کلیدواژه ها:

نوستالژی ، غمغربت ، حسرت ، قیصر امین پور