بررسی شخصیت و پردازش آن در داستان عزاداران بیل غلامحسین ساعدی

عنصر شخصیت به عنوان اصلی ترین ساخت مایهی روایی در هر داستان، نقشی اساسی در روند پردازش پیرنگ و شکل گیری رویدادها و حرکت رو به جلو هر متن روایی دارد. داستان عزاداران بیل دربردارنده هشت روایت های کوتاهی است که نویسنده در آن، مولفه ی شخصیت و شیوه های پردازش آن را مورد توجه ویژه ای قرار داده است. در پژوهش پیش رو، با هدف مشخص نمودن میزان توانمندی غلامحسین ساعدی در پرداخت شخصیت های داستانی و با تکیه بر روش توصیفی- تحلیلی، ابتدا تعاریف وتقسیم بندیهای شخصیت به عنوان بخش تیوری پژوهش ارایه شده است و در ادامه، داستان های این مجموعه در دو ساحت انواع شخصیتها و شیوههای شخصیت پردازی مورد واکاوی قرار گرفته است. یافتهها نشان می دهد که با توجه به اینکه زمینه ی داستان در روستا است، شخصیت های ایستا و ساده در کنار افراد پویا و جامع حضوری فعالتری دارند و در شیوه های شخصیت پردازی، گفتگوی دوسویه بیشترین بسامد را به خود اختصاص داده است.

کلیدواژه ها:

داستان ، شخصیت ، شخصیت پردازی ، غلامحسین ساعدی ، عزاداران بیل