گسترش کارکردکیفیت برای معماری مدولار محصول

گسترش کارکرد کیفیت (QFD) ابزاری است که به شکل گسترده در دو حوزه مدیریت کیفیت و مهندسی کیفیت مورد استفاده واقع میشود. این ابزار که از یک سلسله مراتب چهار ماتریسی تشکیل یافته است، کمک می کند تا نیازها و الزامات مشتریان در الزامات محصول و فرایند ترجمه شودف طوری که انها بتوانند به بهترین نحو برای بهبود رضایت مندی مشتریان طراحی شوند. در اجرای مکانیزم های سنتی QFD، همواره یک گروه مشتری درمقابل تیم طراحی محصول وجود دارد. بنابراین، کار این تیم جهت الزامات فنی محصول آسان به نظر میرسد. اما اغلب مشکلی که وجود دارد این است که تیم طراحی با بیش از یک گروه از مشتریان مواجه است . برآوردن نیازهای مشتریان برای یک گروه، دلیل بر این نیست که محصول می تواند توسط سای رگروه های مشتری پذیرفته شود. چنین مسئله ای کار تیم طراحی اغلب با مشکل مواجه می کند. هنگامی که گروه های مختلف مشتریان از نیاهای متفاوتی برخوردارند، بهترین ایده این است که جداگانه به هر گروه محصولات متفاوت در جهت رضایت مندی انها ارائه شود. اما این کار اغلب بدلیل محدودیت های مختلف هزینه ای و زمانی ناممکن به نظر میرسد برای حل چنین مسئله ای، یک استراتژی خانواده محصول بر اساس معماری مدولار محصول نیاز می باشد تا نیازهای گروه های مختلف مشتری را شناسایی کند و بدنبال آن این نیازها را با پیکره بندی و تغییر مدول های محصول برآورده سازد. یک خانواده محصول، به عنوان مجموعه ای از چند محصول تعریف میشود که تکنولوژی مشترکی را بکار می برند و مجموعه به هم مرتبط از کاربردهای بازار را شناسایی می کنند. اساس طراحی محصول بر مبنای ساختار مدولار این است که محصولات به گونه ای در ساختار، قطعات استاندارد و مدول های مختلف طراحی شوند که بتوانند نیازهای گروه های مختلف مشتریان را برآورده سازند. در این مقاله، تکنیک QFD در محیط معماری مدولار محصول برای برآوردن نیازهای گروه های مختلف مشتریان در یک نگرش سیستماتیک مطابق با تکنیک خوشه بندی بر اساس ضریب تشابه تحقیق خواهد شد. برای این کار از یک مثال اجرائی کولر ابی جهت توصیف روش استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

گسترش کارکرد کیفیت ، معماری مدولار محصول ، خانواده محصول ، تکنیک خوشه بندی بر اساس تشابه