تاثیر محلول پاشی سیلیکات پتاسیم و اثر متقابل آن با نیتروژن بر رشد و عملکرد راتون طارم محلی

یکی از راههای افزایش محصول برنج برداشت مجدد آن (راتون) می باشد. سیلیس باعث افزایش عملکرد و همچنین بهتر شدن کیفیت محصول می گردد. جهت بررسی اثر محلول پاشی سیلیکات پتاسیم بر رشد و عملکرد راتون طارم محلی، آزمایشی در معاونت موسسه تحقیقات برنج کشور در سال زراعی 1393 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار و نه ترکیب تیماری اجرا شد. ترکیب تیماری شامل محلول پاشی سیلیس و نیتروژن در سطح صفر (شاهد)، سه و شش در هزار بوده و در دو مرحله به فاصله 20 و 40 روز بعد از برداشت محصول اصلی انجام شد. در مرحله رسیدگی فیزیولوژیکی پارامترهای ارتفاع، وزن خشک ساقه، برگ، کاه و کلش ، خوشه و وزن کل و نیز عملکرد و اجزای عملکرد اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که محلول پاشی سیلیکات پتاسیم باعث افزایش ارتفاع بوته ، وزن خشک خوشه، تعداد خوشه در کپه ، تعداد کل دانه در خوشه و در نتیجه افزایش عملکرد راتون در هکتار شد. محلول پاشی سیلیکات پتاسیم عملکرد راتون طارم محلی را 17 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. بیشترین عملکرد مربوط به تیمار N6S6 (نیتروژن و سیلیس 6 در هزار) به میزان 1477 کیلوگرم در هکتار بوده است.

کلیدواژه ها:

برنج ، سیلیکات پتاسیم ، راتون طارم محلی