اندازهیابی بهینه محدودکنندههای جریان خطا در شبکه توزیع هوشمند

شبکه های هوشمند که امروزه بطور گسترده مورد مطالعه و بهرهبرداری قرار می گیرند، بطور وسیعی از منابع تولید پراکنده DG استفاده می کنند. این امر مزایای بسیاری برای شبکه دارد اما دو مشکل اساسی نیز برای شبکه ایجاد میکند.یکی،افزایش قابل ملاحظه سطح اتصال کوتاه در شبکه، که علاوه بر اینکه باعث اختلال در عملکرد رله های اضافه جریان می شود مشکلاتی از قبیل آسیب به مدار شکن ها و سایر تجهیزاتی که برای قطع جریان اتصال کوتاه استفاده می شوند میگردد. دیگراینکه استفاده از واحدهای تولید پراکنده در سطح شبکه توزیع هوشمند به وجود می آورد عملکرد بصورت جزیرهای میباشد. این مقاله با استفاده بهینه از امپدانسهای کنترل شده به عنوان محدودکنندههای جریان خطا که بطور معمول بوسیله مدارات تریستوری اندازه آنها را کم و زیاد میکنند و با قرار دادن آنها در محل اتصال تولیدات پراکنده و ورودی شبکه توزیع از شبکه انتقال، سطح اتصال کوتاه ها در حضور DG ها کمترین تغییرات را پیدا کند. برای این کار یک الگوریتم پیشنهادی بر پایه الگوریتم اجتماع ذرات ارائه شده است. شبیهسازی بر روی یک شبکه هوشمند نمونه انجام شده،که نتایج شبیهسازی اثر مطلوب اندازه بهینه محدودکنندههای خطا را در شبکههای هوشمند نشان می دهد

کلیدواژه ها:

شبکه های هوشمند ، منابع تولید پراکنده ) DG ( ، محدودکنندههای جریان خطا ، عملکرد جزیرهای