ارزیابی تغییرات تنش برشی ، تنش قائم ،تغییرمکان ها، فشارآب حفره ای و ضریب اطمینان در سدهای خاکی مسلح

بهره گیری از عناصر پلیمری در سدهای خاکی عمدتا سبب پایداری و تثبیت بیشتر خاکریزها میگردد.گسترش استفاده از محصولات پلیمری در خاکریزها منجر به ایجاد نسل جدید مواد پلیمری به نامژئوگریدها گردیده است که امروزه در تسلیح خاکریزها به علت مزایای فراوان کاربرد زیادی یافته اند.عمده ترین هدف درتحقیق حاضر ، تاثیر قرارگیری ژئوگریدها درسدهای خاکی به منظور ارزیابیتغییراتی که در مقادیر تنش برشی، تنش قائم،تغییر مکان ها ، فشار آب حفره ای و ضریب اطمینان پایداری شیروانی ایجاد می کنند ، می باشد. درتحقیق حاضر، مدل سازی های مختلف برروی چندین انجام گرفت ومقادیر پارامترهای فوق در سدخاکی مسلح Plaxis سدخاکی به وسیله نرم افزارالمان محدود وسدخاکی غیر مسلح مقایسه گردید. نتایج نشان می دهد ، قرارگیری ژئوگریدها ،سبب کاهش تنشبرشی رخ داده در خاک بین 02 تا 73 درصد و در نتیجه افزایش مقاومت برشی خاک ، کاهش تغییر مکان ها بین 73 تا 37 درصد و افزایش ضریب اطمینان پایداری شیروانی بین 02 تا 02 درصد می شود.مقادیر تنش قائم نیز، زمانیکه مسلح کننده ها بین سطح برش بحرانی و تغییر شکل نسبی ناشی از کشش قرار بگیرند، بیشترین افزایش را خواهد داشت. همچنین فشارآب حفره ای اضافی تولید شده درتوده های زهکشی نشده خاک،کاهش خواهد یافت. مجموعه تغییرات فوق، سبب افزایش ضریب اطمینان پایداری سد خاکی ودرنتیجه کمک به افزایش شیب پوسته و کاهش عملیات خاکی که مهم ترین هدف استفاده از ژئوگریدها است ، می شود.همچنین نتایج تحلیل ها نشان می دهد ، با کاهش فاصله ژئوگریدها، استفاده از فونداسیون صلب با مصالح الاستیک و افزایش مدول الاستیسیته ژئوگرید، می توان ضریب اطمینان پایداری شیروانی را افزایش داد

کلیدواژه ها:

سدهای خاکی ، روش المان محدود ، ژئوگرید ، تنش برشی ، ضریب اطمینان