بررسی اثربخشی آموزش هوش هیجانی بر سازگاری اجتماعی دانشآموزان دختر وپسر مقطع متوسطه دارای استعداد اعتیاد

هدف: پژوهش حاضر بهمنظور بررسی اثربخشی آموزش هوش هیجانی بر سازگاری اجتماعی دانشآموزان مقطع متوسطه دارایاستعداد اعتیاد شهرستان رامشیر صورت گرفت. جامعه: جامعه مورد نظر این پژوهش کلیه دانشآموزان دختر و پسر مقطعمتوسطه سال تحصیلی 49 49 بودند که بهصورت تصادفی چندمرحلهای ساده دو مدرسه از بین مدارس متوسطه شهرستان - رامشیر انتخاب گردید. پرسشنامه استعداد اعتیاد ویراست نوجوانان (ASQ-AV) ، زینالی ) 3949 ( بهمنظور شناسایی دانشآموزان دارای استعداد اعتیاد بر روی کلیه دانشآموزان این دو مدرسه اجرا و 06 نفر بهعنوان نمونه که بالاترین نمره را درآزمون استعداد اعتیاد کسب کرده بودند انتخاب شدند. روش: طرح پژوهش از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل - میباشد؛ قبل از اجرای آزمون، گروه نمونه بهطور تصادفی به دو گروه گواه و آزمایش تقسیم شدند. همچنین قبل از شروع دوره از هر دو گروه پیش آزمون بهعمل آمد. سپس گروه آزمایش در معرض متغیر مستقل یعنی هوش هیجانی قرار گرفتند، پس ازاعمال مداخله از کل نمونه پس آزمون بهعمل آمد. ابزار اندازهگیری در این پژوهش پرسشنامه سازگاری سینها و سینگ 3449 ( بودند. برای تحلیل استنباطی فرضیههای این تحقیق از آزمون کوواریانس یک متغیری )آنکوا( و آزمون لوین استفاده ( شد. یافتهها: نتایج این پژوهش در سطح معنیداری 663 p نشان میدهد بین نمرات گروه گواه و آزمایش از لحاظ سازگاری اجتماعی قبل و بعد از اعمال جلسات آموزشی هوش هیجانی تفاوت معنیداری وجود دارد یعنی هوش هیجانی باعث افزایش سازگاری اجتماعی شده است.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، سازگاری اجتماعی ، استعداد اعتیاد