برنامه ریزی آموزشی در آموزش بالینی

ازانجایی که اموزش بالینی اموزشی مبتنی برعمل می باشد نیازمند برنامه ریزی اموزشی دقیق و منسجم است تا فرصت توسعه مهارتهای بالینی را به دانشجویان بدهد بنابراین اموزش بالینی بدون برنامه ریزی دقیق و صحیح ناموفق خواهد بود مقاله حاضر درپی آن است که نقشی که برنامه ریزی آموزشی دراموزش بالینی برای اجرایی شدن بهتربرنامه ها دارد را مورد بررسی قراردهد مقاله حاضر یک مطالعه مروری است که مواد لازم برای نگارش آن ازطریق جستجوی پایگاه های اطلاعاتی و موتورهای جستجو و همچنین منابع کتابخانه ای موجود با ارایه کلید واژه های فارسی و انگلیسی برنامه ریزی اموزشی اموزش بالینی به صورت مجزا و ترکیبی به دست آمد نتایج این بررسی نشان میدهد که برنامه ها و روشهای برنامه ریزی اموزشی درچگونگی و عمق اموزش بالینی و تاثیر پذیری کادرهای تحت اموزش تاثیر گذار است و به فرایند توسعه و بالندگی اموزش بالینی کمک مینماید همچنین نتایج این تحقیق نشان میدهد که برنامه ریزان اموزشی باید بکوشند تابابهره گیری ازنواوریها داشتن طرح و برنامه و مساعد کردن زمینه برای استفاده بهینه ازمنابع موجود به فعالیت های بالینی دانشجویان جهت دهند و باتوجه به راهبردهای یاددهی یادگیری و فراهم کردن شرای زمانی مناسب دربخشهای بالینی به تسریع فرایند یادگیری دردانشجویان کمک و تلاشهای آنان را براهداف ازپیش تعیین شده متمرکز و سبب ازقوه به فعل درامدن اموخته ها و توانایی های دانشجویان گردند

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی آموزشی ، آموزش بالینی ، یاددهی ویادگیری بالینی