مطالعه نقش اکوتوریسم در حفاظت محیط زیست و منابع طبیعی

اکوتوریسم می تواند اثرات متفاوت و قابل توجهی در منطقه ی گردشگرپذیر بر جای بگذارد. این اثرات می توانند اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی باشند. برنامه ریزان و سیاست گزاران توسعه نیز از صنعت گردشگری به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار یاد می کنند. با توجه به گستردگی کاربرد توسعه ی پایدار این واژه به اشکال گوناگون توصیف شده و در اصل فرایند دگرگونی روابط بین نظام ها، فرآیندهای اجتماعی، اقتصادی و طبیعی می باشد . چشم اندازها و مناظر زیبای طبیعت از کانون ها و جاذبه های توریست پذیر این نوع از جهانگردی است، لذا اهمیت دادن به نقش آن در حفاظت محیط زیست به منظور دستیابی به توسعه پایدار امری ضروری است. گرچه اهمیت نسبی اکوتوریسم در مقایسه با توریسم توده ای یا سنتی مرسوم هنوز پایین است اما در بعضی از کشورها بهسرعت در حال توسعه و کسب اعتبار است. اکوتوریست ها که با انگیزه های خاص خود به نواحی طبیعی و بکر کره زمین مسافرت می کنند تجارت سودمندی به دست می آورند. آنان با کسب معرفت درباره ابعاد فرهنگی زیست -محیطی طبیعت هر منطقه و کشوری به دوستداران و حافظان طبیعت می پیوندند. قدر مسلم فعالیت های توریستی بر روی محیط زیست تاثیرگذار است و برای جلوگیری و یا کاهش اثرات منفی آن در محیط زیست لازم است برنامه ریزان و دست اندرکاران به هنگام تهیه طرح های جامع و تفصیلی از یک طرف نیازهای اساسی توریست ها را پیش بینی کنند و از سوی دیگر نسبت به اثرات مثبت و منفی آن بیندیشند. سازمان جهانی جهانگردی هم توسعه پایدار را فعالیتی می داند که نه تنها محیط زیست و منابع طبیعی را حفظ می کند بلکه ظرفیت را نیز برای ایجاد درآمد و اشتغال به طور مستمر افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، حفاظت ، محیط زیست ، منابع طبیعی