تحلیل رابطه متقابل کودکان و محیط آموزشی در ارتقای کیفیت یادگیری در اقلیم گرم و خشک

یادگیری و آموزش جزء پایه های اصلی یک جامعه سالم و روبه رشد است.این موضوع از همان آغاز کودکی در بستر خانواده وجامعه آغاز می شود؛لذا فراهم آوردن محیطی متناسب با الگوهای رفتاری کودک از برنامه ها و اهداف جوامع امروزی درراستای این مهم است. در این میان محیط های آموزشی سهم بسیاری را در روند یادگیری کودکان از آن خود می کنند. این محیط ها از اجزا و عناصری تشکیل می شوند که در کنار هم معنای ویژه ای پیدا کرده و کیفیت هرکدام در شکل گیری رفتارهای مختلف کودک تأثیر گذار می باشند.لازم به ذکر است تأثیر متقابل محیط و یادگیری کودک از جمله مواردی استکه نظریه پردازان و روانشناسان بسیاری بدان پرداخته اند همچون ژان پیاژه که بیان کرد کودکان به صورت انفعالی اطلاعات را جذب نمی کنند بلکه آنچه را که در پیرامون خود می بینند،می شنوند و احساس می کنند را انتخاب و تفسیر می کنند.شکلگیری محیط های آموزشی مناسب و مطلوب برای رشد فیزیکی،ذهنی،عاطفی و اجتماعی کودکان محقق نمی شود مگر با در نظر گرفتن تمامی عوامل تأثیر گذار چون معلم،روش تدریس،کتب و مدیریت آموزشی و البته معماری و کالبد فیزیکی محیط های آموزشی با توجه به تأثیر عناصر ساختاری آن بر ارتقای سطح یادگیری کودکان ؛البته تمامی این موارد در کنار توجه بهشرایط اقلیمی منطقه مورد نظر معنای صحیح و در خور توجهی پیدا می کنند. از آنجا که کشور ما اقلیم های آب و هوایی مختلفی را شامل می شود فرآیند طراحی محیط های آموزشی درهریک از آنها مستلزم شناخت ،تقویت پتانسیل ها و پوشش دهی مناسب نقا ط منفی آنها است.در این مقاله با اخذ اطلاعات کتابخانه ای و مقالات منتشر شده در سایت ها و مجلات معتبر علمی و به روش کمی)توصیفی- تحلیلی(به شکلی کاملتر به تاثیر عوامل متقابل محیط آموزشی بر رفتار کودکان به جهت ارتقای کیفیت یادگیری آنها در اقلیم گرم و خشک پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

آموزش ، اقلیم گرم و خشک ، کودک ، محیط آموزشی