تاثیر هرمنوتیک در روش های طراحی متاثر از متن معماری

مقاله حاضر در جستجوی چگونگی تاثیر علم هرمنوتیک در خوانش معماری به وسیله ی روش های طراحی معماری وابسته به بستر یا متن پروژه می باشد. روش های طراحی ذکر شده در این پژوهش دارای مفهوم طراحیمی باشد. در این راستا با تعریف هرمنوتیک و همچنین رابطه آن با متن معماری مشترکی هستند، و آن مفهوم موثر، اثر و مخاطب در یک اثر هنری، پژ.هشگر تلاش می کند تا این عوامل را در بازخوانی و تولید معماری نشان دهد. بازشناسی روش های طراحی معماری متاثر از علم هرمنوتیک در خوانش متنشان یکی دیگر از اهداف محقق در این پژوهش بوده است. روش های طراحی معماری مورد مطالعه در این تحقیق عبارتند از: زمینه گرایی و توسعهگرایی، پالیمپسست، گونه شناسی بر پایه استفاده از متن گذشته و انطباق و مقیاس گذاری. استفاده از منابع و اسناد کتابخانه ای در جمع آوری اطلاعات و سپس تحلیل و بررسی این اطلاعات و همچنین ارایه نمونه های موردی مربوط به روش های طراحی معماری مذکور، روش این پژوهش بوده است. از نتایج این تحقیق می توان به توصیف روش های طراحی زاینده در تولید فرم ها و کالبد های معماری و شهرسازی از طریق تفسیر و خوانش متن موجود اشاره کرد. با استفاده از مفاهیم این روش ها می توان در بافت های تاریخی از روش های زیر در طرح معماری بهره برد: 1 استفاده از آثار و بقایای قدیمی یا حتی توصیفات آن به عنوان ایده، ساختار یا زیرنقش طرح - جدید 2 طراحی اثری حاوی روح، مفاهیم، کارکرد یا خاطرات بنای پیشین

کلیدواژه ها:

هرمنوتیک ، متن معماری ، زمینه گرایی ، منطقه گرایی ، گونه شناسی ، پالیمپسست