بررسی شاخص های آسایش حرارتی در راستای طراحی معماری همساز با اقلیم در شهر بابلسر

امروزه تأثیر خصوصیات اقلیمی و شرایط آب و هوایی بر ساخت بنا و به خصوص مسکن بر کسی پوشیده نیست. توجه به شرایط اقلیمی، خصوصیات آب و هوایی، بررسی چگونگی تأثیر این عناصر بر معماری و نیز رابطه تعاملی آن با بناهای ساخته شده امری اجتناب ناپذیر است. این پژوهش، به بررسی شاخص های آسایش حرارتی و عوامل اقلیمی متناظر با آن در شهر بابلسر پرداخته است. این پژوهش به منظور تعیین شرایط آسایش در بناهای شهر بابلسر، بر اساس شاخص های زیست- اقلیمی انجام شده و هدف آن، استفاده از پتانسیل های محیطی جهت صرفه جویی انرژی و بالا بردن کیفیت آسایشی در محیط های ساخته شده است. بر این اساس داده های اقلیمی مورد نیاز در طی یک دوره اقلیم 60 ساله (1951-2010) بر اساس آمار مرکز اقلیم شهر بابلسر و سایت سازمان هواشناسی کشور اخذ شده است. روش تحقیق در انجام پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی بوده و سپس با استفاده از روش های بررسی شاخص های آسایش حرارتی مانند گیونی، اولگی و ماهانی شرایط معماری همساز با اقلیم برای شهر بابلسر تعیین شده و در نهایت پیشنهاداتی برای طراحی فضای مسکونی شامل فرم کالبدی، مصالح ساختمانی، جهت قرار گیری ساختمان، موقعیت و اندازه بازشوها و ... ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

اقلیم ، معماری ، شاخص های آسایش حرارتی ، بابلسر