تجارب زیسته ی مرزنشینان از پدیده ی مرز: مورد مطالعه شهر نودشه

در جوامع سنتی مرزها بیشتر مرز زبانی، مذهبی و فرهنگی هستند ولی در عصر مدرن مرز در چارچوب دولت معنادار میگردد، در واقع تا یک دهه پیش رویکردهای جهانی شدن و دورهی پسامرزی مطرح میشد ولی امروزه به دلایل مختلف از جمله ناامنی، مرزها بیش از پیش مستحکم شده و نظارت و کنترل بیشتری بر آن اعمال میشود. حال کسانی که در نزدیکی مرز زندگی میکنندتقریبا1 نصفی از محیط پیرامون آنها تحت این نظارت و کنترل قرار میگیرد، حال تجارب این افراد از مرز به نظر میرسد متفاوت از کسانی است که در مرکز نقاط غیرمرزی قرار دارند زیرا این افراد از هر چهار جهت فاقد نظارت و کنترل هستند. بدین ترتیب پژوهش حاضر مبتنی با استفاده از روش پدیدارشناسی، تجارب زیستهی مردم شهر نودشه را مورد بررسی و کنکاش قرار میدهد و مبتنی بر تحلیل تماتیک،چهار ب4عد فرهنگی، زیست محیطی، اقتصادی و سیاسی نسبت به مرز شناسایی شد. در رویکرد فرهنگی و محیطی، مرز به عنوان دیوار محدود کننده و عامل سلب ارتباط انسانی قلمداد شده است، لیو از ب4عد سیاسی مرز رهاییبخش تلقی میشوداز. ب4عد اقتصادی وضعیت پیچیدهتر است و سه دیدگاه متفاوت به پدیدهی مرز رایج بوده است. دیدگاه اول مرز محدود کنندهی حیاتبخش است به این معنا مرز مانعی بر روابط اقتصادی است ولی این موانع بیش از نبود آن برای گذران زندگی حایز اهمیت است. و در دیدگاه دوم مرز آزادیبخش5بازار است به این معنا مرز باعث میشود حدهاقل اقتصاد دو کشور به هم پیوند زد و مبادلهی دوطرفه بین آنان رایج گردد که این ظرفیت برای شهرهای غیرمرزی فراهم نیست. در رویکرد سوم مرز به عنوان محرومیت از مرکز تلقی میشود که در این رویکرد مرز به عنوان مانعی بر توسعه و پیشرفت و حتی اخذ امکانات رفاهی میباشد.

کلیدواژه ها:

رهایی بخش ، محرومیت ، دولت ، مرزنشینی