مدلسازی و بهینه سازی عملکرد روزانه یک نیروگاه خورشیدی با اهداف متفاوت حداکثر سود و حداکثر توان تولیدی

هدف از این پژوهش، بهینهسازی عملکرد نیروگاه خورشیدی تمرکزی با سیستم ذخیرهساز انرژی حرارتی در مدت زمان یک روز با توابع هدف حداکثرتوان تولیدی و حداکثر سود حاصله میباشد. توابع هدف به صورت تک هدفه و جداگانه در نظر گرفته میشوند. مراحل اصلی تحقیق در دو بخش مدلسازی و بهینه سازی خلاصه میگردد. مدلسازی از طریق حل مجموعهی معادلات غیرخطی شبه پایای حاکم بر نیروگاه خورشیدی به کمک روش نیوتنرافسون و بهینه سازی به روش برنامهریزیپویا انجام پذیرفته است. نتایج مربوط به بهینه سازی با در نظرگیری تابع هدف اول )حداکثر توان تولیدی( در اثر بکار گیری سیستم ذخیره ساز، افزایش 150 % در توان تولیدی و 58 % در سود حاصله نسبت به سیستم بدون ذخیرهساز حرارتی را نشان میدهد. همچنین نتایج مربوط به بهینه سازی با در نظرگیری تابع هدف دوم )حداکثر سود حاصله( نشان دهنده افزایش 104 % در توان تولیدی و 69 % در سود حاصله نسبت به سیستم بدون ذخیره ساز حرارتی میباشد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی پویا ، ذخیره ساز انرژی حرارتی ، نیروگاه خورشیدی تمرکزی