اثربخشی بازیدرمانی بر رشد اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم

هدف این پژوهش ،اثربخشی بازی درمانی بر رشد اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم بود. روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی ،با طرح پیش آزمون ، پس آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل بود.جامعه آماری پژوهش کودکان 6تا 11 سالهاختلال طیف اتیسم در مدرسه غیر انتفاعی آئین مهرورزی بود.نمونه مورد مطالعه شامل 42 کودک بود که به طور در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی ،در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند.گروه آزمایش طی 11 جلسه به مدت 4ماه تحت بازی درمانی قرار گرفتند .داده ها با استفاده ازآزمون رشد اجتماعی وایلند جمع آوری شد.به منظور تجزیه و تحلیل داده ها ازروش آماری تحلیل کوواریانس چند متغییره استفاده شد. با توجه به مقدار F بدست آمده برابر با 75/741 بوده و درسطح 0/01 معنی دار می باشد و افزایش میانگین نمرات رشد اجتماعی گروه آزمایش در پس آزمون، نسبت به گروه کنترل ، بازی درمانی به طور معنا داری بر رشد اجتماعی کودکان اختلال طیف اتیسم موثر بوده است. براساس نتایج پژوهش ،اثربخشی بازی درمانیبررشد اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم مورد تائید قرار گرفت .بنابراین می توان نتیجه گرفت که بازی درمانی یک روش موثر است که می تواند باعث افزایش رشد اجتماعی کودکان دارای اختلال طیف اتیسم شود

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، رشد اجتماعی ، اختلال طیف اتیسم