اثربخشی یوگای خنده بر دانش آموزان پرخاشگر

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 691

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CSCONF01_127

تاریخ نمایه سازی: 21 شهریور 1395

چکیده مقاله:

هدف از انجام این پژوهش، تعیین اثربخشی یوگای خنده بر پرخاشگری کودکان پسر مقطع ابتدایی بود. به منظور دستیابی به این هدف، نمونهگیری به منظور غربالگری کودکان پرخاشگر به روش تصادفی چند مرحلهای انجام گرفت. ابتدا از بین مدارس ده مدرسه و از هرمدرسه دو کلاس به طور تصادفی انتخاب و پرسشنامه پرخاشگری رابطهای و آشکار شهیم در بین آنان اجرا شد. سپس از بین دانشآموزانپسر پرخاشگر به شیوه تصادفی 30 دانشآموز انتخاب و با گمارش تصادفی در گروههای آزمایش و گواه گمارده شدند. ) 15 دانشآموز در گروه آزمایش و 15 دانشآموز در گروه گواه(، گروه کنترل مداخلهای دریافت نکردند. گروه آزمایش، به مدت 8 جلسه و هر جلسه 25دقیقه، آموزش یوگای خنده را دریافت کردند. پس از اجرای درمان، از هر دو گروه آزمایش و گواه، پس آزمون گرفته شد. جهت تجزیه وتحلیل آماری از تحلیل کوواریانس، استفاده گردیده است. نتایج نشان داد که شدت رفتارهای پرخاشگرانه در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل کاهش داشته است. از یافتههای این تحقیق میتوان نتیجه گرفت که یوگای خنده در کاهش پرخاشگری کوکان تأثیر مثبتیدارد. بنابراین، نتایج به دست آمده از تحقیق حاضر میتواند مقامات و کارشناسان را در اتخاذ برنامهها و سیاستهای کلی برای پیشگیری از ابتلای کودکان به پرخاشگری یاری کند.

نویسندگان

پریسا رفیعیان

نویسنده مسئول: کارشناس ارشد، روانشناسی بالینی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران

صابر حسین پور

کارشناس ارشد روانشناس بالینی .ایران

رومینا وقار

دانشجوی کارشناسی ارشد،روانشناسی بالینی ،، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران

رامین آذرنصیرآبادی

دانشجوی کارشناسی ارشد،روانشناسی بالینی ،، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • پزشکی، مجید. (1391). قدرت خنده . تهران: نسل نواندیش ...
  • دتاج، فریبرز ؛ مصائبی، اسدالله و اسد زاده، حسن . ...
  • _ ترکیب بازی درمانی با رفتار درمانی شناختی . ترجمه ...
  • شهیم، سیما (1385) . پرخاشگری رابطه‌ای در کودکان پیش‌دبستانی، مجله ...
  • گاطع زاده، عبدالامیر. (1384). بررسی شیوه های فرزند پروری والدین ...
  • [ء] مشتاق عشق، زهرا ؛ نقوی، بهاره ؛ رشوند، فرنوش ...
  • Dixon, C . (1996) . Having a Laugh, Having a ...
  • Erdman, L . (1994) . Laughter therapy for patients with ...
  • Findling, R. L. (2003). Treatment of aggression in children. Primary ...
  • Gelkopf, M . (2011) . Theus eo fhumorins eri ousmentalille ...
  • Ghodsbin, F . _ Sharif Amadi, Z _ , Jahanbin, ...
  • Goodwin, T. , Pacey, K. , & Grace, M. (2003). ...
  • Hasan, H . , & Hasan, T . F . ...
  • Houston, D . M . , McKee, K . J ...
  • Johnson, P . (2005) . Spiritual health needs of oncology ...
  • Kataria , M. (2003). Laugh for no reason. 2nded. Rajasthan, ...
  • Ko, H . J . _ & Youn, C . ...
  • Koop, C. E. _ & Lundberg, G. D. (1992). Vio-lence ...
  • Kozden, A., Luthar, J., Burack, D. Cicchetti, & Weisz , ...
  • Lan, L . K . , Abdullah, C . M ...
  • Loeber, R. , Burke, J. D. , Lahey, B. B. ...
  • Mora-Ripoll, R. (2011) _ Potential health benefis of simulated Laughter ...
  • Nagendra, H . R . , Chaya, M . S ...
  • Nezu, A. M. (2002). Prob lem-solving therapy. In T. Scrimali ...
  • Nissimov - Nahum, E. (2009). Use of a Drawing Task ...
  • Ramazani, S . (2005) . The effect of education on ...
  • SaifieZarie, B . (2009) . The effect of laughter on ...
  • Shahidi, M . _ Mojtahed, A . _ & Modabbernia, ...
  • Suraj-Narayan, G. _ Surajnarayan S. , (2011). _ iopsychosocial impacts ...
  • horson, J . A . , & Powell, F . ...
  • نمایش کامل مراجع