بررسی تاثیر ارزشیابی توصیفی بر رفتارهای کلاسی و افزایش عزت نفس دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف تاثیر ارزشیابی توصیفی بر رفتارهای کلاسی و افزایش عزت نفس دانش آموزان مقطع راهنمایی صورت گرفته است. روش تحقیق این پژوهش از نوع علی- مقایسه ای است. جامعه آماری آن شامل دانش آموزان پایه هفتم (متوسطه اولمشمول طرح ارزشیابی توصیفی) و دانشآموزان پایه هشتم(مشمول طرح ارزشیابی کمی)شهر شویشه (منطقه آموزش و پرورش کلاترزان)در سال تحصیلی 1393-1394 می باشند. برای نمونه گیری در این پژوهش از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای استفاده شد و تعداد 98 نفر در دو گروه ارزشیابی توصیفی (48 نفر) و ارزشیابی سنتی (50 نفر) انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه عزت نفس آلیس پوپبود. نتایج بدست آمده از تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد که فرضیه اول مبنی بر وجود تفاوت معنی دار بین عزت نفس دانش آموزانی که با روشی توصیفی ارزشیابی شده اند و دانش آموزانی که با روش سنتی ارزشیابی شدهاند تایید شد(دانشآموزان مشمول ارزشیابی توصیفی دید مثبت تری نسبت به خود و تواناییهایشان دارند). همچنین نتایج نشان داد که بین خرده مقیاس عزت نفس اجتماعی و خرده مقیاس عزت نفس جسمانی دانش آموزانی که با روش توصیفی ارزشیابی شده اند و دانش آموزانی که با روش سنتی ارزشیابی شده اند تفاوت معنی دار وجود دارد. از دیگر نتایج این بود که میزان خرده مقیاس عزت نفس تحصیلی و خرده مقیاس عزت نفس جسمانی دانش آموزان دختری که با روش توصیفی و سنتی ارزشیابی شده اند بیشتر از دانش آموزان پسری است که با روش توصیفی و سنتی ارزشیابی شده اند. در رابطه با مقیاس عزت نفس خانوادگی و کلی دانش آموزان دختر و پسری که با روش توصیفی و سنتی ارزشیابی شدهاند تفاوتی دیده نشد. بعلاوه نتایج مشاهدات نشان داد که مشارکت و فعالیت در کلاس و تعامل دانش آموزان با یکدیگر و با معلم در کلاس در گروه ارزشیابی توصیفی بیشتر از گروه ارزشیابی سنتی است. اما نظم و انضباط آن ها نسبت به گروه ارزشیابی سنتی کمتر بوده است.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی توصیفی ، عزت نفس ، ارزشیابی سنتی ، رفتار ، دوره راهنمایی