بهره برداری بهینه از زیرساخت های آب و فاضلاب و استفاده از انرژی های نو به عنوان محرک و مولد

مصرف بی رویه و از طرفی بهره برداری نا همگون و غیر کارآمد از شریان حیاتی آب، محدودیت هایی، را بطور الزام بوجود می آورد. که استفاده از شیوه های مدیریت مصرف و همچنین بهره برداری بهینه را ضروری می نمایاند. در این مقاله مسأله اصلی، بهره برداری بهینه از زیر ساخت های آب و فاضلاب می باشد. و هدف اصلی، بهره برداری بهینه با توجه به محدودیت های: رشد جمعیت و افزایش تقاضا برای دستیابی به هر یک از شریان های آب و فاضلاب، عدم تناسب توسعه و استقرار مراکز جمعیتی و صنعتی با پتانسیل های شریان های یاد شده، محدودیت منابع آب تجدید شونده و کاهش شاخص سرانه آب، افزایش مصرف سرانه شریان حیاتی آب ناشی از ارتقای سطح رفاه و بهداشت مردم، بحران ناشی از خشکسالی ها و نوسانات جوی و استفاده های بیش از اندازه از شریان حیاتی آب، محدودیت منابع مالی و سرمایه گذاری، عدم توازن بین تعرفه ها و قیمت تمام شده ناشی از محدودیت های قانونی برای منطقی ساختن شریان های حیاتی آب و فاضلاب می باشد.

کلیدواژه ها:

زیر ساخت ها ، مدیریت مصرف ، بهره برداری بهینه ، انرژی نو