بررسی ارتباط میان دایره و جاودانگی بودن در متون ادبی گذشته و معاصر

تلاش برای مجسم سازی اموری که ممکن است در گذر زمان فراموش شوند یک از آشکار ترین کار هایی بوده است که بشر برای فرار از فراموشی از آن استفاده کرده و می کند. دایره نمادی است که از دیر باز برای انتقال مفهموم جاودانگی به کار گرفته می شده است و تا امروز هم در بسیاری از متون می توان تمسک به این نماد را یافت. به دلیل این که انسان ها همیشه در فکر بقا و جاودانگی بودن حق نماد سازی را برای خود محفوظ دانسته و از اون استفاده می کنند. شاید به جرات بتوان گفت این نماد دایره که بشر برگزیده است بر مبنای مشاهده اجرام سماوی همچون خورشید وماه است که تا به کنون نیز حیات آن تداوم داشته است.

کلیدواژه ها:

نماد ، جاودانگی ، دایره ، ادبیات فارسی