نمادگرایی در هنرهای دستی ( مطالعه موردی شاخصه های نمادین نقوش چادر شب بافی و نمدمالی در غرب مازندران )

صنایع دستی غرب مازندران و نقش مایه های گوناگون آن بازتابنده ویژگی های زندگی، اعتقادات قومی، مذهبی، باورها، سنن و شرایط زیست بوم مردمان گیل و گالش ها می باشد که بر روی صنایع دستی نظیر نمد و چادرشب بافته شده است. بررسی نمادگرایی در هنرهای دستی منطقه غرب مازندران و کنکاش روی این نقش مایه ها مسیله این پژوهش است. این مقاله با هدف روشن شدن نقشینه های صنایع دستی مناطق مورد نظر و دسته بندی نقش های نمادین آن در گونه های مختلف و تجزیه و تحلیل آن به جهت ساختار نقش ارایه می شود. در این راستا دو پرسش اساسی مطرح است: یکی نقوش هنرهای دستی منطقه از چه شاخصه های نمادین برخودار است دوم اینکه تاثیر آیین ها و اعتقادات مردمان منطقه در خلق نقش مایه های هنرهای صناعی به چه شکلی است روش پژوهش به صورت توصیفی و تحلیلی است. یافته ها پژوهش بر طبقه بندی نقوش نمادین در گونه های طبیعی و غیر طبیعی استوار بوده و تکرار، تنوع و قرینگی از مشخصات بارز هنرهای صناعی این منطقه است. که نماد چرخش، تکثر می باشد. همجنین رابطه معنادار در برخی از نقش مایه ها با آیین ها به خوبی مشهود است. هنرهای دستی به مانند سایر مناطق کشور متاثر از اوضاع اقلیمی، شرایط حاکم بر فرد هنرمند و جامعه، فرهنگ و آداب و رسوم استوار است.

کلیدواژه ها:

نمادگرایی ، انتزاعی ، طبیعت گرایی ، هندسی ، فرم