ارائه مدل وابستگی بین مدیریت فرآیندهای کسب و کار با معماری سرویس گرا

مدیریت فرایندهای کسب و کار (BPM) پارادایمی مدیریتی است که هدف آن کنترل و بهبود فرآیندهای سازمانی در بستر فناوری اطلاعات است معماری سرویس گرا (SOA) سبکی از معماری سیستم های اطلاعاتی است که از اتصال سست ٣ سرویس ها جهت انعطاف پذیری و تعامل پذیری نرم افزارها، بصورت مستقل از فناوری پشتیبانی می کند. با وجود فراگیر بودن این دو رهیافت، متاسفانه تصویر شفافی ازچگونگی وابستگی و تعامل آنها با یکدیگر وجود ندارد . گاها این دورهیافت معادل هم یا رقیب هم و یا مکمل هم تصور می شوند.در این نوشته برای مدل تعامل BPM,SOA دو الگوی مختلف ارائه می شود. در الگوی اول معماری سرویس گرا به عنوان چارچوبی گسترده هم در کسب و کار و هم در فناوری اطلاعات مطرح می شود که دربردارنده BPM نیز هست اما در الگوی دوم، BPM به عنوان رهیافتی در لایه کسب و کار سازمان که هدفش کنترل و بهینه سازی فرآیندها است ترسیم می شود که ازSOA تنها به عنوان فناوری پشتیبان کننده استفاده می کند، هدف این مقاله تدوین ویژگی و حوزه کاربرد هر کدام از این دو الگو است که هم اکنون غیرشفاف و مبهم است. تبیین این دو الگو، تحلیل نویسندگان این مقاله از ویژگی ها و خصوصیات BPM,SOA است و حاصل چندین سال مطالعات تئوریک و پیاده سازی اجرایی این دو رهیافت می باشد.

کلیدواژه ها:

م دیریت فرآیند های کسب و کار ، معماری سرویس گرا ، سیستم مدیریت فرآیندهای کسب و کار