مکانیابی کاراتر خطا با استفاده از اطلاعات فراوانی پوشش

مکان یابی خطاهای پنهان نرم افزار پرهزینه ترین و زمانبرترین مرحله در عملیات اشکال زدایی است. مکان یابی خودکار خطا راه کاریاست که به منظور کاهش زمان و هزینه مورد استفاده قرار می گیرد. روشهای مبتنی بر پوشش مکان یابی خطا اطلاعات حاصل ازاجرای برنامه را به ازای موارد آزمون مختلف استخراج می کنند. این روش ها با مقایسه اطلاعات حاصل، در اجراهای موفق و ناموفقسعی در شناسایی مکان های خطا دارند. روش هایی که تاکنون ارائه شده است، فقط به اجرا شدن یا نشدن واحدهای کد (اطلاعاتدودویی) در نمونه آزمونها توجه دارند. در این مقاله بر خلاف کارهای پیشین، اطلاعات پوششی به صورت فراوانی استخراج شدهاست. برای اثبات سودمندی اطلاعات به دست آمده در تکنیک های شناساگر خطا، برای اولین بار دو تکنیک معتبر و پرکاربردتارانتولا و اوکای به نحوی باز تعریف شده اند تا بتوانند اطلاعات فراوانی پوشش را به شکلی صحیح در محاسبات خود دخالت دهند.نتایج آزمایش ها بر روی مجموعه برنامه استاندارد زیمنس نشان می دهند که استفاده از اطلاعات فراوانی پوشش می تواند کاراییروش های تارانتولا و اوکای را به طور قابل توجهی بهبود بخشد و سرعت کشف خطا را افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

مکان یابی خطا ، اطلاعات فراوانی پوشش ، اولویت بندی عبارات مظنون ، تارانتولا ، اوکای ، اشکال زدایی