نقش خودتنظیم گری در پیش بینی اعتیاد به تلفن همراه در دانشجویان

به نظر می رسد که خود تنظیم گری از جمله مولفه های روانشناختی است که نقش مهمی در اعتیاد به تلفن همراه ایفا می کند. هدف از پژوهش حاضر پیشبینی اعتیاد به تلفن همراه بر اساس خود تنظیم گری و مولفه های آن در دانشجویان بود. در این پژوهش توصیفی همبستگی، 100 دانشجوی دانشگاه پیام نور مرکز رینه در سال تحصیلی 1392-93 به روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب و پرسشنامه های خودتنظیم گری و اعتیاد به تلفن همراه را تکمیل کردند. داده های پژوهش بوسیله نرم افزار SPSS نسخه 21 و روشهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که خودتنظیم گری (R2=0/093) و مولفه های؛ آشکارسازی احساسات و نیازها، قاطعیت و بهزیستی طلبی (R2=0/21) بهترین پیش بینی کننده های اعتیاد به تلفن همراه در دانشجویان میباشند. بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که افراد دارای سطوح پایین خود تنظیم گری، اعتیاد به تلفن همراه را بیشتر تجربه میکنند.

کلیدواژه ها:

اعتیاد به تلفن همراه ، خودتنظیم گری ، آشکارسازی احساسات و نیازها ، قاطعیت ، بهزیستی طلبی.