بررسی رابطه بین توانمندسازی روانشناختی و رضایت شغلی کارکنان فدراسیون کشتی جمهوری اسلامی ایران

هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین توانمندسازی روانشناختی و رضایت شغلی کارکنان فدراسون کشتی جمهوری اسلامی ایران بود. روش تحقیق حاضر پژوهش های توصیفی همبستگی بود که به روش میدانی –به اجرا درآمده است. جامعه آماری مورد مطالعه شامل کلیه کارکنان فدراسیون کشتی جمهوری اسلامی ایران به تعداد 80 نفر می باشد که با توجه به محدود بودن حجم جامعه آماری، نمونه آماری به صورت کل شمار انتخاب شد و در نهایت 73 پرسشنامه دریافت شد. برای جمع آوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه استاندارد توانمندسازی روانشناختی وتن و کمرون و پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش از آزمون های تی، ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر حاکی از آن است که وضعیت توانمندسازی کارکنان بالاتر از حد متوسط و رضایت شغلی در حد متوسط است. نتایج ضریب همبستگی نیز رابطه مثبت و معناداری بین توانمندسازی روانشناختی و رضایت شغلی کارکنان را نشان داد. نتایج رگرسیون نشان داد که ابعاد توانمندسازی می تواند پیش بینی کننده رضایت شغلی باشد. بنابراین توجه مدیران به برنامه های توانمندساختن کارکنان راهی است برای افزایش رضایت شغلی شود

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، رضایت شغلی ، فدراسیون کشتی