رابطه جو سازمانی و سلامت روان کارشناسان شاغ در سازمان تربیت بدنی

هدف از این تحقیق، بررسی رابطه جو سازمانی و سلامت روان کارشناسان شاغل در سازمان تربیت بدنی ایران بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کارشناسان زن و مرد سازمان تربیت بدنی N=298 که تعداد 169 نفر بر اساس جدول نمونه گیری مورگان و به صورت روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شد. ابزار اندازه گیری در این تحقیق شامل پرسشنامه ی محقق ساخته ویژگی های دموگرافیک، پرسشنامه استاندارد جو سازمانی OCQ سوسمان و دیپ 1989 و سلامت روان SCL-90-R دراگوتیس و همکاران 1976 بود. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 0/91 و 0/97 به دست آمد. جهت اطمینان از نرمال بودن داده ها از آزمون کلموگروف اسمیرنوف استفاده شد. به منظور توصیف ویژگی های فردی آزمودنی ها و همچنین متغیرهای تحقیق از روش های آمار توصیفی و برای آزمون فرضیه ها از روش های آمار استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون، ضریب رتبه ای اسپیرمن، رگرسیون چندگانه و تحلیل واریانس چند متغیره MANOVA استفاده شد. آزمون فرضیه های تحقیق در در سطح معنی داری α=0/05 نشان داد که بین جو سازمانی و سلامت روان کارشناسان سازمان تربیت بدنی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. همچنین از بین ابعاد هشتگانه سلامت روان، پنج بعدآن شامل افسردگی P›0/029 اضطراب P›0/037 شکایات جسمانی P›0/04 روان پریشی P›0/048 و افکار پارانئوییدی p›0/042 با جو سازمانی رابطه منفی و معنی داری را نشان داد. نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد بین مولفه های جو سازمانی و سلامت روان رابطه چندگانه وجود دارد و رضایت از پاداش و وضوح و توافق بر روی هدف، به ترتیب بهترین پیش بینی کننده های سلامت روان کارشناسان سازمان تربیت بدنی به شمار میروند. در میان ویژگیهای فردی، بین میزان تحصیلات و وضعیت استخدامی با جو سازمانی کارشناسان رابطه مثبت معنی دار مشاهده گردید، ولی بین سلامت روان و ویژگی های فردی مدل وضعیت استخدامی، میزان تحصیلات، وضعیت تاهل و سابقه کار رابطه معنی دار مشاهده نگردید. همچنین بین جو سازمانی و سلامت روان کارشناسان زن و مرد تفاوت معنی دار مشاهده نگردید