مروری بر خواص رنگزاهای ضدمیکروب طبیعی و مصنوعی

رنگرزی و تکم ل عاملی دو فرایند ضروری اما به طور سنتی مجزایی هستند که روی کالاهای نساجی انجام می شوند. این فرایند ها، ایجاب می نمایند که کالا به طور مکرر تر و خشک گردد و به تبع آن مقادیر زیادی انرژی و زمان مصرف شده و پساب قابل ملاحظه ای نیز به وجود آید. شرایط متفاوت مورد نیاز هر یک از این عملیات، انجام هر دو آنها در یک مرحله را با محدودیت مواجه می کند. ب هعنوان یک را هحل، اگر عامل 2 تکمیلی موردنظر به واسطه یک پیوند شیمیایی به ساختار یک رنگ زا متصل شود، بدون این که تأثیر خاصی بر ویژگیهای رنگزایی آن بگذارد، رنگرزی و تکمیل در یک مرحله قابل حصول خواهند بود. طراحی و سنتز چنین رنگزای عامل دار شده ای، کلید دس تیابی به این هدف است. در این راستا تحقیقات گوناگونی انجام شده است. از اتصال گروه های آمونیوم نوع چهارم به مولکولهای رن گزای نشسته بر روی پارچه نایلونی خواص ضدمیکروب پایداری حاصل می شود. پس از عملی نمودن تفکر استفاده از گروه های شیمیایی فعال بر روی مولکو لهای رنگ زای اسیدی، محققان رنگزاهایی با خاصیت ضدمیکروبی دارای یک و دو اخلاف عامل ضدمیکروب سنتز نمودند. این اخلافها توسط پل آمیدی به مولکول رنگزای آنتزاکینوئیدی متصل گردیده است. در تحقیق دیگری این پل اتصالی از نوع آلکیل آمینو انتخاب شده که به واسطه این تغییر، خواص پایداری و ضدمیکروبی به میزان قابل توجهی بهبود یافته اند. همچنین نمکهای آمونیوم نوع چهارم به پایه کروموفوری آزویی به عنوان عامل ضدمیکروب متصل گردیده است. در تمام موارد، با اتصال عامل ضدمیکروبی λ max شیفت می یابد و نیز با بلند شدن زنجیر آلکیل، خاصیت ضدمیکروبی بهبود می یابد. خواص ضدمیکروبی برخی رنگ زاهای طبیعی نیز مورد بررسی قرار گرفته اند.

کلیدواژه ها:

عوامل ضد میکروب ، رنگزاهای کاتیونیک ، آمین نوع چهارم ، رنگزای عاملدار شده ، رنگزای ضدمیکروبی