مقایسه تاثیر بی دردی کنترل وریدی با پاراستامول و فنتانیل در بیماران تحت جراحی کرونر قلب

مقدمه: درد بعد از عمل جراحی سبب افزایش فعالیت سیستم سمپاتیک،احتباس آب و نمک،افزایش گلوکز و اسید چرب و لاکتات و افزایش مصرف اکسیژن،تضعیف سیستم ایمنی و به دنبال آن تاخیر در بهبود زخم ها ،همچنین تاخیر در بازگشت فعالیت و عملکرد ریه ها،افزایش احتمال وقوع ایسکمی میوکارد می شود؛ لذا ضروری است نسبت به کنترل آن اقدام نمود.رایج ترین روش کنترل درد بیماران پس از عمل جراحی قلب، استفاده از داروهای مخدر و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی میباشد. این مطالعه با هدف بررسی اثرات بی دردی داروی پاراستامول وریدی که دارای حداقل عوارض سیستمیک می باشد در مقایسه با فنتانیل انجام شد.روش تحقیق: در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سویه کور، تعداد 160 بیمار کاندید CABG الکتیو در دو گروه 80 نفره (گروه Fفنتانیل و گروه P پاراستامول) وارد مطالعه شدند. به بیماران گروه F 50µg بولوس وریدی و PCA–IV انفوزیون پمپ با سرعت 4cc/hrاز محلول 10µg/cc و در گروه p یک دوز بولوس وریدی 15mg/kg تجویز شده و سپس انفوزیون پاراستامول 25 µg/cc و با سرعت 4cc/hr تجویز گردید. فواصل ارزیابی درد بیماران در 24 ساعت بعداز جراحی با استفاده از سیستم معیار بصری (VAS) ارزیابی گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار V.20 SPSS و سطح اطمینان 0.05 و با استفاده از آزمون کای-دو انجام شد.یافته ها: میانگین ضربان قلب در ساعت 4 پس از عمل در گروه F بالاتر از P بود (P=0.002) و میانگین درد در 12 و 24 ساعت پس از عمل در گروه پاراستامول کمتر از گروه F بود (P=0.002 و P<0.0001). تفاوت در میانگین ضربان قلب و درد پس از جراحی در سایر ساعات پس از عمل معنادار نبود. همچنین متوسط فشار شریانی دو گروه مورد مطالعه در هیچ یک از زمان های مختلف پس از جراحی معنادار نبود. نتیجه گیری: هر دو داروی مورد مطالعه، اثرات ضد دردی مناسبی بویژه VAS کمتر از 3 را ایجاد کردند اما به طور کلی پاراستامول اثر بی دردی بهتر در همراهی با عوارض کمتر را فراهم ساخت و جایگزین مناسب در موارد محدودیت استفاده از مخدرها می باشد که برخی از مطالعات انجام شده در جامعه بیماران متفاوت نتایج مطالعه حاضر را تایید نمودند.

کلیدواژه ها:

فنتانیل ، پاراستامول ، PCA ، CABG ، کنترل وریدی