بررسی اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر طرح واره های ناسازگار اولیه زنان متاهل شهر کرمانشاه

رابطه زناشویی در زندگی مانند هر رابطه دیگری دارای جنبه های مثبت و منفی می باشد و مهم ترین عامل و شاخص تعیین کنندهموفقیت در ازدواج، کیفیت و نوع رابطه بین زن و شوهر است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی برطرحواره های ناسازگار اولیه زنان متاهل بود. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان شهر کرمانشاه بود که نمونه آماری با استفاده از روش نمونه گیری دسترس انتخابشدند و در دو گروه آزمایش وکنترل به صورت تصادفی گمارش شدند. آزمون طرحواره های ناسازگار به عنوان ابزار جهت به دست آوردنداده ها استفاده گردید. گروه آزمایش تحت آموزش مهارت های ارتباطی طی 10 جلسه 90 دقیقه ای قرار گرفتند. داده ها با استفاده ازروش آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل کواریانس) تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل در پسآزمون تفاوت معناداری وجود داشت. با استناد به داده های بدست آمده از این پژوهش می توان نتیجه گرفت که آموزش مهارت هایارتباطی موجب بهبود طرحواره های ناسازگار اولیه می شود. بنابراین یافته های این پژوهش می تواند برای روانشناسان و مشاوران وهمچنین مداخلات بالینی مرتبط با ازدواج و خانواده کاربرد داشته باشد.

کلیدواژه ها:

مهارت های ارتباطی ، طرحواره های ناسازگار اولیه