شناسایی مولفه های ارتباط با خویشتن و ردیابی آن ها در برنامه درسی پایه های اول، دوم و سوم دوره آموزش ابتدایی ایران

هدف پژوهش حاضر شناسایی و ردیابی مولفه های ارتباط با خویشتن در محتوای کتاب های آموزش دوره ابتدایی درراستای رشد و پرورش این مولفه در دانش آموزان این دوره می باشد. این پژوهش از نظر هدف از نوع تحقیقات کاربردی و از نظر روش اجرا در دسته پژوهش های ترکیبی از نوع آمیخته آکتشافی قرار دارد. که در قسمت کیفی آن از روش تحلیلمحتوای کیفی برای شناسایی مولفه های ارتباط با خویشتن و در قسمت کمی آن از روش تحلیل محتوای کمی استفاده شده است. بدین منظور با بهرهگیری از روش تحلیل محتوا، کتاب های درسی )پایه های اول، دوم و سوم( دوره آموزش ابتدایی سال تحصیلی1393-1394 مورد بررسی، تجزیه و تحلیل قرار گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل دادههای حاصل از کتب درسی و برای بدست آوردن ضریب اهمیت هر یک از مولفههای ارتباط با خویشتن و مقایسه ضرایب آن ها، از روش آنتروپی شانونکه برگرفته از تیوری سیستمهاست، استفاده شده است. براساس یافتههای پژوهشی، توجه متعادلی به مولفههای ارتباط با خویشتن نشده و در میان صفحات کتب درسی این پایه ها، بیشترین ضریب اهمیت مربوط به مولفه خویشتن سازی و کمترین ضریب اهمیت مربوط به مولفه های خویشتن آگاهی، داشتن معنا و هدف در زندگی، تفکر درونی و پرسشگری وجودی میباشد

کلیدواژه ها:

خودشناسی ، ارتباط با خویشتن ، برنامه درسی ، دوره ابتدایی