تعلیم و تربیت نوعمل گرایی از دیدگاه ویلارد کواین و ریچارد رورتی
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,288
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CTCONF03_272
تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1396
چکیده مقاله:
این پژوهش با عنوان نوعمل گرایی و تعلیم و تربیت از منظر کواین و رورتی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و به روش تحلیل محتوای کیفی به نگارش درآمده است. نوعملگرایی عنوانی است که بر تجدید نظرهای اعمال شده بر عمل گرایی کلاسیک قرن بیستم که توسط چارلز پیرس، ویلیام جیمز و جان دویوی مطرح شده است. ریچارد رورتی از دیگر افراد شاخص نوعملگرایی است. در مقایسه با کواین که درعین اتکا به عمل گرایی، گاه مسیر خود را از آن جدا می کند، رورتی به شکل صریح تر و مشخص تری از عملگرایی استقبال می کند و خود را پیرو آنان به ویژه دیویی معرفی می کند، هر چند که تفاوت هایی میان خودشان بیان می کند. رورتی در نوعی هم آوایی با گادامر،مفهوم تربیت را به نحوی سامان داده است که در وفاق با دیدگاه عملگرایی است. البته که از برخی جهات )روش و روش گرایی( از عمل گرایی کلاسیک دور شده است. وی با روی آوردن به دیدگاه تاویلی گادامر، تکلیف فلسفه و تعلیم و تربیت را یک جا مشخص می کند، زیرابر این اساس، فلسفه به دنبال بازنمایی واقعیت یا کشف حقیقت نیست، بلکه به منزله فعالیتی تاویلی، در پی فراهم آوردن گفت گو و راه های بهتر و موثرتر است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رضا فراشبندی
دانشجوی دکتری گروه فلسفه تعلیم و تربیت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان خوراسگان اصفهان، ایران
افسانه گلستانی
دانشجوی دکتری گروه فلسفه تعلیم و تربیت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان خوراسگان اصفهان، ایران
زینب حبیبی دهنه سیری
کارشناس ارشد گروه علوم تربیتی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
نسیم شامرادی ورنامخواستی
کارشناس ارشد گروه علوم تربیتی، واحد اصفهان خوراسگان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران