پتانسیلهای مناطق روستایی در جذب توریست

سرزمین ایران دارای زمینههای بالقوه محیطی گسترده، در جهت افزایش و توسعه حجم فعالیتهاای گردشگری می باشد. این جاذبههای توریستی و زمینهها در دو دسته تقسیم می شوند: یکی جاذبههای طبیعی و دیگری جاذبه -های یادمانی که از تنوع و گوناگونی زیادی برخوردارند. تنوع ابعاد و پیچیدگیهای صنعت گردشگری متناسب با مناطق جغرافیایی، زمینههای ویژهای برای برنامهریزی و مدیریت گردشگری می طلبد.گردشگری روستایی بخشی از بازار گردشگری و منبعی برای اشتغال و درآمد بوده و مای تاوان آن را ابزار مهمی برای توسعه اقتصادی – اجتماعی و اکولوژیکی جوامع روستایی قلمداد کرد. روستاهای مناطق کویری و بیابانی ایرانبا داشتن انواع جاذبههای طبیعی شامل انواع پدیدههای زمین شناسی، ژئومورفولوژیکی و جاذبا های انسان ساخت نظیر معماری خاص ساختمانها و منازل که متأثر از اقلیم ومحیط گرم وخشک این مناطق است می توانند زمینهجذب گردشگر را فراهم کنند. مهمترین هدفی که در این تحقیق دنبال میشود؛ شناسایی دقیق پتانسیلهای گردشگری) جاذبهها و توانمندی -ها( و معرفی طرحهای گردشگری روستای مصر و معرفی آن به گردشگران و تحلیل توانمندیها و برنامه ریزی دقیق و حساب شده با هدف بالفعل درآوردن توانمندهای بالقوه گردشگری این منطقه است، که میتواند سبب جذب تعدادزیادی گردشگر و افزایش مدت ماندگاری آنها شود. روش تحقیق در این مقاله مبتنی بر روش تحلیلی توصیفی بوده و اطلاعات مورد نیاز آن با استفاده از ابزار گردآوری دادهها: کتابخانهای و در عین حال، برخی مطالعاات میادانی جمع آوری شده است.

کلیدواژه ها:

روستا ، گردشگری روستایی ، منطقه خور و بیابانک ، روستای مصر