تحلیلی بر میزان برخورداری جاذبه های گردشگری ساحلی در شهرستان بندر انزلی با استفاده از جدول مقیاس گاتمن

هدف اکثر برنامه ریزان در کشورهای گوناگون نیل به توسعه و هدف نهایی از توسعه نیز رسیدن به توسعه پایدار است. در فرایند برنامه ریزی گردشگری، شناخت سطوح برخورداری و جاذبه های گردشگری، اهمیت فراوان دارد. چرا که جاذبه های گردشگری برخوردارتر در جلب رضایت گردشگران موفق ترند و با جذب بیشتر گردشگر، سبب به دست آوردن سود اقتصادی بیشتر توسط جامعه میزبان می گردند و هکچنین باید در آنها جهت حفاظت محیط زیست(به عنوان ارزشمندترین میراث برای نسل آینده) تمهیدات لازم اندیشیده شود و همه ی این اهداف در راستای دستیابی به توسعه گردشگری پایدار است. علاوه بر این برای تمرکز زدایی گردشگران و رسیدن به تعادل فضایی سطح بندی جاذبه های گردشگری از لحاظ میزان برخورداری ضروری است تادر هنگام برنامه ریزی، بهترین انتخاب برای نوع و محل سرمایه گذاری ها مشخص گردد. در شهرستان بندرانزلی علی رغم وجود هر سه نوع جاذبه طبیعی، فرهنگی و انسانساخت، نوع غالب گردشگری، گردشگری ساحلی است. بنابراین در این تحقیق جاذبه های گردشگری ساحلی موجود براساس 16 شاخص از لحاظ میزان برخورداری سطح بندی گردیده اند. یافت های این تحقیق می رساند که جاذبه های گردشگری ساحلی که از طریق بخش خصوصی مدیریت می شوند، بیشترین سطح برخورداری و جاذبه های گردشگری که به صورت شخصی و توسط افراد محلی اداره می شوند و بیشتر در نواحی روستایی شهرستان قرار گرفته اند، کمترین میزان سطح برخورداری را دارند. علاوه بر این از 11 روستای ساحلی شهرستان بندرانزلی، 5 روستا فاقد جاذبه گردشگری ساحلی می باشند، که باید در برنامه ریزی گردشگری شهرستان در الویت قرار گیرند. همچنین عدم دسترسی به آب آشامیدنی در کناره ساحل، عدم امکان انجام ورزش های آبی و همچنین عدم وجود مکان مناسب برای شنای بانوان، اصلی ترین نواقص جاذبه های گردشگری ساحلی شهرستان بندرانزلی می باشند.

کلیدواژه ها:

برخورداری ، جاذبه گردشگری ، گردشگری ساحلی ، بندرانزلی ، مقیاس گاتمن