ارزیابی امکان پرورش آرتمیا در آب های شور روستاهای مجاور حوزه دریاچه ارومیه در جهت توسعه اقتصادی و ممانعت از مهاجرت های روستایی به شهرستان ارومیه

روستاهای حاشیه دریاچه ارومیه از قبیل روستاهای باری،قره باغ،گورچین قلعه،... به دلیل آب شور(مجاورت در حوضه آبریز دریاچه ارومیه) توانایی کشاورزی و دامپرورینداشته و مردم این روستاها به دلیل مشکلات اقتصادی و اکولوژیک از سالهای پیش تمایل فراوانی در جهت مهاجرت به شهر پیدا نموده اند. آرتمیا موجود سخت پوستی می باشد که توانایی زندگی و تولید مثل ودر آب شور با درجه شوری 30 -340 PPm را دارا می باشد. آرتمیا عمده ترین منبع غذایی مراکز تکثیر و پرورش میگو و ماهی و ماهیان زینتی می باشد.آرتمیا ارومیانا از جمله نعمت های خدادادی دریاچه ارومیه می باشد که جزو گونه های منحصر به فرد آرتمیا در جهان به شمار می رود. با بررسی فیزیکوشیمیایی (آب و خاک) و اکولوژیک و جغرافیایی صورت پذیرفته در این پژوهش ملی مشخص گردید که روستا های اطراف دریاچه ارومیه توانایی تولید و تکثیر آرتمیا را دارا می باشند. با پرورش آرتمیا در روستاهایی که به دلیل نزدیکی به دریا دارای منابع زیر زمینی آب شور می باشند،این روستاها از رونق اقتصادی برخوردار می گردند و اشتغال زایی بالایی برای ساکنین این روستا ها صورت می پذیرد و سبب جلوگیری از مهاجرت مردم منطقه به مناطق شهری می گردد و از سوی دیگر سبب ارز آوری و خود کفایی در تولید آرتمیا در کشور می گردد.

کلیدواژه ها:

پرورش آرتمیا ، غذایی زنده ، توسعه روستایی ، دریاچه ارومیه